პატარა გამომძიებელი ( 2 თავი )

' დაკლაკნილი' შენობისაკენ მივდიოდი თან ჩემ თავს 'ჰეფი ბიორსდეის' ვუმღეროდი, არავის მოულოცია, არც მიკვირს მე ხო მეგობრები არ მყვს არც ნათესავები, მახსოვს ჩემი ძველი მეგობარი ანა, ანა დევაძე როგორც მახსოვს ბეშუმში გავიცანი ათი წლის ასაკში,

რეალური საფრთხე (III თავი)

ბათუმიც ახსოვთ, ზამთრის ყინვაში და იქ ბანაობის გამო, ორკვირიანი დასვენება საავადმყოფოს კედლებში. ბაკურიანიც ახსოვთ, ზაფხულში და კლდიდან დაშვებული დემეტრე, კიდევ მოგზაურობა საავადმყოფოს კედლებში, ამ ჯერად ერთ თვიანი. მერე ორ თვიანი მოგზაურობა

ეშმაკი და ანგელოზი მეხუთე თავი

ოთახში სიჩუმემ დაისადგურა, მხოლოდ ჩემი ტირილის ხმა არღვევდა იდეალურ სიწყნარეს.თბილოდა, თუმცა მე მაინც მციოდა, მციოდა იმიტომ რომ იმ ცივმა სიტყვებმა სული გამიყინა და გულს ცემის უნდარი წაართვა. ბალიში იმდენად სველი იყო რომ თმებს ცრემლებისგან ჟენთავდა.

Bad Boys. (თავი 14-15)

ყველაფერი იმაზე რთული იყო ახლა, როცა ჩვენი აზრები გამართლდა ვიდრე აქამდე, ჩვენ უბრალოდ მოჩხუბარი ბიჭები ვიყავით, მეტი არაფერი, ეს კი უდიდესი მაფია იყო რასაც მხოლოდ სამი ადამიანი ვერ შეაჩერებდა. პირველი სამუშაო დღე, უფრო სწორად მისიისკენ გადადგმული

მრბოლელი გოგონა (თავი 4-7)

- რაში? - ინტერესიანნი თვალებით შევხედ - იმაში რომ ჩემთან დაწვე - თქვა, შემომხედა და ტუჩი გაილოკა - რააა? - დავიყვირე მოულედნლობისგან - ხოო , აბა შენ გგონია მთელი 1თვვე მხოოლოდ შენი ცეკვით დავკმაყოფილდები? - გაოცებული თვალებით შემომხედა

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 32)

როგორ მიყვარს ეს დღე. სკოლა მთავრდება, დღეს ბოლო დღეა. არაჩვეულებრივი ზაფხული მელის წინ, ნუ მე მინდა რომ არაჩვეულებრივი იყოს და იმედი მაქვს რომ აიქნება კიდეც. ცხოვრებაში არ ავმდგარვარ ადრე და დღეს სასწაული მოხდა, ადრიანად გავიღვიძე და

პატარა გამომძიებელი ( 1 თავი )

ეს ისტორია არ იწყება ისე როგორც სხვები, არანაერი "ადექი ჩქარა სკოლაში გაგვიანდება" ან "მამა გელოდება დაუჩქარე"-ო, რატომ?ეს ისტორია არ იწყება ისე როგორც სხვები, არანაერი "ადექი ჩქარა სკოლაში გაგვიანდება" ან "მამა გელოდება დაუჩქარე"-ო, რატომ? იმიტომ

ეშმაკი და ანგელოზი მეოთხე თავი

ამ შემთხვევის შემდეგ კლასში დაბრუნების სურვილი საერთოდ არ მქონდა. მხოლოდ სახლში წასვლა, ფანჯრის რაფაზე ჩამიჯდომა და ყავის დალევა მინდოდა, თუმცა ძალები მოვიკრიბე და ფეხზე ძლიერად წამოვდექი. მარის ვანიშნე რომ მზად ვიყავი და ისიც გვერდით ამომიდგა ხელი

რეალური საფრთხე (II თავი)

–ვინ იყო? – იკითხა ქალმა და საბანი გადაიფარა, შიშველი სხეულის დასაფარად. დემეტრემ უპასუხოდ დატოვა მისი კითხვა. წამოდგა და ტანსაცმელი მოძებნა. –დემე, სად მიდიხარ? – იკითხა ანერვიულებულმა ქალმა. –იქ, სადაც ახლა უნდა ვიყო, – მოკლედ უპასუხა ქალის

Butterfly ( III თავი)

მე და ნინი სოფელში დავბრუნდით , გვიყვარდა ასე ჩვენთვის მარტოს ყოფნა, ჭიკჭიკი და უკიდეგანოდ ლაპარაკი ნებისმიერ თემაზე.მე და ნინი სოფელში დავბრუნდით , გვიყვარდა ასე ჩვენთვის მარტოს ყოფნა, ჭიკჭიკი და უკიდეგანოდ ლაპარაკი ნებისმიერ თემაზე. ჰამაკში