თინა(თავი4)

ეს დღეებია მზე საერთოდ არ გამოსულა. გადის დღეები, თვეები... და ზაფხულიც მოდის , ასევე გამოცდები რომელზეც ძალიან ვნერვიულობ. მეშინია რომ მშობლების და მეგობრების იმედები ვერ გავამართლო.. ზეგიდან გამოცდები იწება და ნერვიულობაც მატულობს, ახლაც ყველანი

თინა(თავი3)

ამას წინათ ნახსენები სიტყვები საამურად ტივტივებს გონებაში "არასოდეს დანებდე, ტკივილი დროებითია ტრიუმფი კი სამუდამო." ტკივილი? და რას შეიძლება ვუწოდოთ ტკივილი? ეს მგონი ის გრძნობაა როცა ორგანიზმში ყველაფერი იკუმშება, სუნთქვა გეკვრის, ვენებიდან სისხლი

თინა(თავი2)

დაბადების დღემ კარგად ჩაიარა, იმდენი დავლიეთ, იმდენი ვიცინეთ და იმდენი კარგი მოგონება შევმატეთ ამ დღეს.დილას თავი საშინლად მტკიოდა,მეგონა აგურები მედო.. - ჰოდა, გუგამ გამოვიდეთ პახელიაზეო - ნინა მირეკავდა. - სანამ მანდ მოვალ - ამოვიწიწუნე და

თინა(თავი1)

- თინა შემხვდა - თქვა დანანებით ბიჭმა და გარშემომყოფების ყურადღება მიიქცია. - სად ? - იკითხა ვატო ცაბაძემ. - ფალიაშვილზე.. - მერე ?! - სულერთიას ტონით იკითხა წვერიანმა და სიგარეტს მოუკიდა. - გაიზარდაა, ისეთი აღარაა - ძმაკაცს თვალებში შეხედა..იმ

სვანეთის ხათრით თინა(ნაწილი1)

-მადაზე მოსულა გოგო-აბა რა გეგონა?მთელი გზა არაფერი მიჭამია,რამის მომკალი მშიერი-მთელი გზა ძილის და ლაპარაკის მეტი არაფერი გიკეთებია -მართლა?და რა გინდოდა რომ მეკეთებინა?მეცეკვა?იქნებ მემღერა?-ბევრი ლაპარაკის მაგივრად გირჩევნია ჩაიცვა,მივდივართ,თუ