იო (თავი 5)

ტროტუარის კიდესთან ჩამოჯდა და თავზე იტაცა ხელი. ვერ იჯერებდა, რომ ამ დონეზე დაეშვა. ვერ იჯერებდა, რომ საკუთარმა პრინციპულმა და ამაყმა ბუნებამ უმტყუნა. ვერ იჯერებდა რომ ეს პატარა ბიჭი, ასე ძლიერად მოქმედებდა მის ფსიქიკაზე. მაშინღა იგრძნო გაუსაძლისი

იო (თავი 4)

გოგონა ერთხანს გაშეშებული იდგა, მთელი ტანით ცახცახებდა. შემდეგ კი, სწრაფად შევიდა აბანოში, ფეხებთან დააგდო იოს ქურთუკი. უზარმაზარი ნიჟარა წყლით აავსო და მასში ჩაესვენა. თავდაპირველად, ნაკაწრებზე წვა იგრძნო, თუმცა რამოდენიმე წამში გადაიარა.

იო (თავი 3)

იომ ჯერ არაფერი უპასუხა, მშვიდად გასცდნენ ტროტუარს და ქალაქის უზარმაზარ, შავ ხიდზე აღმოჩნდნენ. ხიდის გვერდები, წვრილი, გისოსებიანი რკინებით შემოეღობათ. ბიჭი მასზე შემოჯდა, გისოსებს შორის მოაქცია ტერფები და ზედა ტანით გადაიხარა. ლეა მთელი სხეულით

იო (თავი 2)

-მაღალი ქუსლები, მუხლამდე კაბა. თეთრი პერანგი ყელამდე შეკრული, თმის დავარცხნაზე ალბათ, დიდი ხანი წვალობდი. ჰო, და ეს დაყენებული... მომღიმარი სახე. -თავის მოძრაობით საკუთარი სახისკენ ანიშნა ლეას. -უშინაარსო ფიტულს ჰგავხარ.

იო (თავი 1)

ლეა, ეს ძალიან სერიოზული საქმეა. სიფრთხილე გვმართებს და რაც მთავარია, ეს ინფორმაცია ამ ოთახში უნდა დარჩეს. დაივიწყე ის, რომ ბატონი მიხეილ მენაბდის ვაჟს ეხმარები. ეს ამბავი არავინ უნდა გაიგოს.