შენზე ოცნებას ვეღარ იტევს ჩემი სამყარო (ნაწილი მესამე)

დილით ადრე ავდექი გავემზადე სააგენტოში ვაპირებდი წასვლას ახალი სამსახურის მოძებნას...რადგან განათლება ბოლომდე მიღებული ვიცოდი გამიჭირდებოდა სამსახურის მოძებნა მაგრამ ცდა ბედის მონახევრეაო ნათქვამია.კარზე ზარის ხმაგავიგე მივუახლოვდი კარებს და...

შენზე ოცნებას ვეღარ იტევს ჩემი სამყარო (ნაწილი მეორე)

ცხოვრება დამპალი რამეა ერთხელ თუ აიცრუე გული მუდამ იმ სტიქიებში იქნები რო რამე დაგემართება ან რამე მოხდება...მაგრამ არღირს მუდმივ შიშში ცხოვრება რადგან ხანმოკლე წუთისოფელი იმდენად მცირეა რომ რაიმეზე დაკარგო დრო მაგალითად შიშში... რვის ნახევარი იყო

შენზე ოცნებას ვეღარ იტევს ჩემი სამყარო (ნაწილი პირველი)

ყველა ადამიანში არის ისეთი რამ რისი შემჩნევაც არშეუძლიათ სხვებს...არის მხარე რომელიც მუდამ რჩება სიმარტოვედ და ამ მხარეს მხოლოდ ის ადამიანები ამჩნევენ რმლებსაც მთელი გულით უყვარდებათ.ყოველი დღე იმედით უნდა იწყებოდეს ხალისით და არაპირიკით...რაც მთელი

გული სევდას ვეღარ იტევს

"მოდიხარ სახლში, იმზადებ ყავას, ჯდები, ირგვლივ კი სიჩუმეა.. და ყველა ჩვენთაგანი თვითონ ირჩევს, რა არის ეს: მარტოობა თუ თავისუფლება..." გარეთ, ქუჩაში წვიმს, ისევე, როგორც შიგნით, ჩემში, ჩემს სულში. გარეთ წვიმის წვეტებით სათითაოდ ივსება გუბეები,

ამდენ ფიქრს, როგორ იტევს გული 2

მასწავლებლიდან გამოსულს მასზე ფიქრები არ მშორდებოდა (მართალია არც შესვლისას მყავდა დაიწყებული, რადგან...). ახლა ფიქრები კიდევ უფრო გამიმძაფრდა, რადგან სადარბაზოდან გავედი თუ არა შევხედე, რომ აღარ წვიმდა. ახლა როგორღა ვნახავ?! ამოიკვნესა ჩემმა მემ..

ამდენ ფიქრს, როგორ იტევს გული

მოკლედ, სად გავჩერდი.. საღამოხანი იყო, როცა მზადება დავიწყე, რომ მასწავლებელთან წავსულიყავი. ჩავიცვი, თმა ავიწიე, ჩანთა მხარზე გადავიკიდე, სახლის კარი გამოვიხურე და კიბეებს დავუყევი, სადარბაზოდან გასვლას ვაპირებდი, როცა შევამჩნიე რომ წვიმდა,

შენზე ოცნებებს ვეღარ იტევს ჩემი სამყარო...

როგორც ყველაზე დიდი სიყვარულის ისტორიის ავტორი, შექსპირი ამბობდა – სიყვარულს თვალებით ვერ დაინახავ და ჭეშმარიტ გრძნობას ლაპარაკი არ შეუძლია. ის კი ფაქტია, რომ სიყვარულზე, სიყვარულის ირგვლივ და მის გარშემო ყველა წერს, ფიქრობს და ამბობს.