- მისტერ უჟმურო ოდესმე იცინით? (5)

მათე დილით ადრე ავდექი, ვივარჯიშე, მერე მოვემზადე და ლიზასაც ვეთამაშე.. სამსახურში წასვლას არ ვჩქარობდი

- მისტერ უჟმურო ოდესმე იცინით? (4)

- თითქმის ერთი წელი? მასთან ერთად? - მეკითხებოდა ანა და აქეთ-იქით დადიოდა.. - სხვა რა გზა მაქვს გოგოებო, მამას იმედებს ვერ და არ გავუცრუებ.

- მისტერ უჟმურო ოდესმე იცინით? (3)

ემი სანაძლეო მოგიგე - ვუთხარი ანას, როდესაც ლილი და გიო ერთად შემოვიდნენ, ჩახუტებულები

- მისტერ უჟმურო ოდესმე იცინით?.. (2)

-''თქვენი ბოდიში არ უშველის ამ დასვრილ და გაფუჭებულ დოკუმენტებს.. უყურადღებოდ რომ დადიხარ, ეს მაგის ბრალია, არავის არ უყურებ, იქნებ რა ხდება.''

- მისტერ უჟმურო ოდესმე იცინით?.. (1)

.... - მაა გავედი მეე - ჩავძახე მამას, მისი ყავა მოვსვი და ლოყაზე ვაკოცე.. - ჭკვიანად ემი.. - მომაძახა მამამ ჩვეული ღიმილით..