შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა
მოსიარულე კატასტროფა (სრულად)
ისტორია

მოსიარულე კატასტროფა (სრულად)

3-04-2020, 00:27
ავტორი
8 526
18
+
,,მე ყოველთვის მოგცემ იმას რასაც მთხოვ ,მე შენ მოგიძღვნი ჩემს ყოველ წამს “ ყურში სასიამოვნოდ ჩამესმის ჩარკვიანის ხმა და მეც საოცარი ვოკალური მონაცემების მქონე ვცდილიბ მუსიკას ავყვე,უფრო ვყროყინებ ვიდრე ვმღერი,მაგრამ მაინც არ ვჩუმდები,ჩემს საყვარლ
იდეალური კატასტროფა (1 თავი )
ისტორია

იდეალური კატასტროფა (1 თავი )

14-03-2020, 23:41
ავტორი
728
0
+
ვისთვისაც ძალიან ძვირფასი ხარ მაშინაც შენს გვერდით იქნება როცა არავინ გჭირდება . ასეთ დროს გვერდში ყოფნა კი შენივე მარტო დატოვებაა. გელოდებიან როდის შეამჩნევ ამას ,მაგრამ ნაცვლად ამისა იმ ადამიანებსაც დანაშაულს უთვლი , ვინც მარტოობის უფლება
მოსიარულე კატასტროფა (4თავი)
ისტორია

მოსიარულე კატასტროფა (4თავი)

11-09-2016, 21:46
ავტორი
1 890
3
+
მთელი სისწრაფით უკან დავიხიე მაგრამ გიორგიმ მისკენ ძლიერად მიმიზიდიდა! როგორც იქნა თავი დავიხსენი მისგან -რასაკეთებბ!! ეს არშეიძლება (ვყვიროდი) -ვერ შევძელიი!! შენგან თავის შორს დაჭერა ვერ შევძელიიი!!!!! (გიორგი)
მოსიარულე კატასტროფა(3თავი)
ისტორია

მოსიარულე კატასტროფა(3თავი)

9-09-2016, 17:59
ავტორი
1 755
3
+
ყველა დალაგდა, ოთახებიც გავინაწილეთ, ჩემს გვერდით გიორგის ოთახი იყო, ნუ რათქამუნდა ეს ძალიან არ გამხარებია
მოსიარული კატასტროფა(2თავი)
ისტორია

მოსიარული კატასტროფა(2თავი)

8-09-2016, 11:39
ავტორი
1 730
2
+
გრძნობებზე, თუმცა როგორც ჩანს ყველაფერი ისე არ ხდება როგორც გვინდა. გზა ჩუმად განვაგრძეთ... ეხლა ყველაზე მეტად იმის მეშინოდა რომ ეს ჭორი გიორგიმდე არ მისულიყო... დაუეცრად.... -მარიამ სალაპარაკო გვაქვს, შეგიძლია გამომყვე? (გიორგი)
მოსიარულე კატასტროფა (1თავი)
ისტორია

მოსიარულე კატასტროფა (1თავი)

7-09-2016, 16:31
ავტორი
2 189
1
+
მარიამ ვიბლიანი 16წლის )) ხასიათი? როდესაც სვანზეა საუბარი ხასიათზე ლაპარაკი ზედმეტია. ჩემი სამეგობრო წრე დიდია თუმცა ყოველთვისაა ის ერთი ვისთანაც განსაკუთრებით ახლოს ვისი ბედნიერებაც საკუთარ ბედნიერებაზე მეტად გიხარია ... ლიზა მას ლიზა ჰქვია^^
მე და ჩემი კატასტროფა...
ჩანახატი

მე და ჩემი კატასტროფა...

19-01-2016, 20:12
ავტორი
1 650
1
+
სამყაროს ერთი წერტილიდან მეორეში გადავადგილდებით, და საბოლოდ გვრჩება უსასრულობის განცდა.უსასრულობა მწიფე ატმისფერია. ზოგჯერ,რომ გულს გირევს და ზოგჯერ ნეტარების, სიტკბოს არომატის საბურველში გახვევს....