მახინჯო (თავი მეორე )

გვერდით დამიდგა და აგდებული ტონით მითხრა..-ანუ შენ ხარ ჩვენი სკოლის ახალი მახინჯი. - გავშეშდი ყელში რაღაც გამეჩხირა ტირილი მინდოდა მაგრამ თავს ვიკავებდი. ყურადღება არ მივაქციე და გავაგრძელე სიარული. გავიგონე ფეხის ხმა. ჩუმად შევაბრუნე თავი და

მახინჯო (თავი პირველი )

დილით ადრე გავიღვიზე.მზე ანათებდა.. სკოლაში წასვლა არმინდოდა რადგან ჩემი პირველი დღე იყო, რაც სხვაგან გადავედით მე და დედა საცხოვრებლად. დედაჩემი არაცვეულებრივი ადამიანია ძალიან მხიარულია რასაც ჩემზე ვერ ვიტყოდი.. მე ელენა მქვია ქერა თმებით და

მახინჯო(დასასრული)

ტაქსი გავაჩერე და სახლში როგორცკი მივედი ლოგინს მივესვენე შუა ღამისას კარის ხმა გავიგე ნენე იყო თუმცა ყურადღება არ მივაქციე და ძილი გავაგრძელე. დილით თვალები როგორც კი გავახილე ნენე დავინახე საწოლზე ჩამომჯდარი, მომინდა მისთვის ყველაფერი მეთქვა რასაც

მახინჯო(2)

თვალის დახამხამებაში წამოვხტი კარადიდან მანქანის გასაღები ავიღე. -აი შენი გასაღები როგორც ამოხვედი ისე ჩადი ახლავე (ელე) - იცი ელე არსად წასვლას არ ვაპირებ შენ თუ არ ჩერდები ჩემთან მე არსად არ წავალ(ვაჩე)

მახინჯო

რა დარჩენია ადამიანს ამ ქვეყანაზე ბედნიერების გარდა? რატომ არ უნდა იყო ბედნიერი როცა გაქვს ამის შესაძლებლობა მაგრამ ამ დროს თითქოს რაღაც ან ვიღაც ყოველთვის დაბრკოლებას გიქმნის მაგრამ ეს დაბრკოლება როგორღაც უნდა გადალახო! მე ელე ვარ 19 წლის ზუსტად

ჰეი მახინჯო ! (სრულად)

ჩემს ოთახში ავირბინე რაც ტანსაცმელი მქონდა ყველა პატარა ზურგჩანთაში ჩავყარე და გავიქეცი..ხო მე სახლიდან გავიქეცი..იმ საშინელ რეალობას გავექეცი რაც ჩემს თავს ხდებოდა. 2 წლის უკან დედა გარდამეცვალა დედა რომელსაც ვაღმერთებდი..და დავრჩი მამასთან ერთად