უკუღმართი ბედი [თავი მეათე]

აილენის გამოჩენამ დაინიელის ცხოვრებაში ყველაფერს ფარდა ახადა, მისი შავ-თეთრი ცხოვრება გაამრავალფეროვნა და ნათელი ფერები შესძინა.თითქმის სულ არ გადის სახლიდან როცა აილენი სახლშია. ეს გოგო მის ცხოვრებაში ყველაზე დიდი საჩუქარია,.პ.ს. ყველას დიდი

დარჩი ჩემთან... (თავი მეათე)

-გიგა! ხმა არავინ გამცა, ნელ-ნელა კიბეებზე ჩავედი, მაგრამ იქაც არავინ იყო. კიდევ უფრო შემეშინდა, და ოთახში შევვარდი, დანარჩენებს ეძინათ და აღარ გავაღვიძე. მერე როგორც ჩანს ჩამეძინა, რომ გავიღვიძე ოთახიდან გამოვედი და სამზარეულოში ჩავედი, გიგა არსად

ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი მეათე)

-ბატონო გაბრიელ მგონი ჩემი წამოსვლა ზედმეტია -ჩავილაპარაკე შეწუხებულმა და ტანზე მომდგარი კაბა კიდევ ერთხელ შევისწორე. -ანასტასია . უბრალოდ ერთი დღით ,რომ დაგავიწყდეს შნი კომპლექსები არ შეგიძლია?-მე და კომპლექსიანი ?-შევიცხადე უცბათ .-უბრალოდ მე

შენ ჩემი ხარ ლამაზო! (თავი მეათე)

სახლში შევედით დემე უკვე დამშვიდებული იყო გადავწყვიტეთ გოგოებისთვის დამერეკა ...დემემ კი სანდროს და ლუკას დაურეკა და კიდევ თურმე მათი ძმაკაცი ჩამოსულა ,რომელიც ორი წელი საფრანგეთში ცხოვრობდა და ისიც დავპატიჟეთ,სალათები