მეგობრის შეყვარებული (თავი 6)

დათომ შეყვირა და იმ წამსვე წყალში გადმოხტა,ბატივით ვიქნევდი ხელებს და ფეხებს მაგრამ უშედეგოდ,ცურვის აზრზე არ ვიყავი.გონება მალევე დავკარგე და წყალზე ვტივთივებდი.როცა გონს მოვედი ქოხში ვიყავი და დათოს მომრიმარი სახე დავინახე რომელიც აშკარად მე

მეგობრის შეყვარებული (თავი 5)

როდესაც დანიშნულ ადგილას მივედით ჩემს წინ დიდი კარები გაიღო.გარედან მარტო ხეები და ბუჩქები მოჩანდა.როდესაც მანქანიდან გადავედით ჩემს წინ ულამაზესი ბაღი გადაიშალა ყამრავი ყვევილებით და ტბით ხეების უკან სახლიც მოჩანდა.გამიკვირდა ამდენი ხანია აქ

მეგობრის შეყვარებული (თავი 4)

სპორტში ყოველთვის ჩათვლა მყავდა რადგან არ მეხერხებოდა არც ფეხბურთის თამაში არც დანაჩენი რამ,ამიტომ ყოველთვის სკამზე ვიჯექი და მათ ვუყურებდი ვინც თამაშობდა.დღესაც იგივე ხდებოდა სკოლის სტადიონზე ვიჯექი როცა ჩემი კლასელი თაკო მოვიდა. -რას შვრები?

მეგობრის შეყვარებული (თავი 3)

-აქ რა გინდა? -ქეთის ვეძებდი -ხომ ხედავ აქ არაა,ახლა წადი. -შენ როგორ ხარ მარიამ? -არაჩვეულებრივად -მართლა? -რა იყო არ მეტყობა თუ რა? -და ბოდიშს შენ რატომ უხდიდი ეხლა? -იმიტომ რომ გული ვატკინე,საშინელი სიტყვები ვუთხარი.

მეგობრის შეყვარებული (თავი 1,2)

მე და ქეთი ვლაპარაკობდით როდესაც შევამჩნიე ჩვენსკენ მომავალი ორი ბიჭი.ერთი დაბალი და შავგვრემანი იყო,ხოლო მეორე ოდნავ მაღალი, ღია ყავისფერი თმით,თაფლისფერი თვალებით და პათარა გაბუშტული ცხვირით.აშკარად ეს მაღალი უფრო სიმპათიური იყო.“ღმერთო ჩემო რა

მეგობრის შეყვარებული (თავი 1)

არაფერი განსხვავებული არც მაღალი და გამხდარი ვიყავი არც ქერათმიანი და დიდი მკერდით. მოკლედ შუა ზამთარში ქეთიმ გაკვეთილები გამაცდენინა რომ ეს ორი იდიოტი მენახა.როდესაც ბიჭებმა ყავაზე დაგვპატჟეს ქეთი არ წაყვა და სახლში გამომაქცია ტეხავსო.თითქოს

მეგობრის დაბრუნება. (ნაწილი 3)

ლუკას წასვლიდან ერთი კვირა იყო გასული, როდესაც სკოლისკენ მიმავალ მანქანა დამეჯახა ოთხი დღე კომაში ვიყავჯ ექიმებს არანაირი იმედი არ ქონდათ რომ კომიდნ გამოვიდოდი, გონს რომ მოვედი პალატაში ლუკა დამხვდა ჩემს ხელზე თავჯ ედო და ეძინა ლუკას დანახვაზე

მეგობრის დაბრუნება. (ნაწილი 2)

ოთახში შევედი და ეგრევე დავწექი, ვერც კი ავიგე დედას სახლში მოსვლა. უჯვე გვიანი იყო ყველამ დაიძინა, ღამით გავიგე თუ როგორ გაიღო ოთახის კარი, არ შევიმჩნიე ვითომ მეძინა. ლუკა შემოვიდა საწოლზე ჩამოჯდა და რაგაცას ამბობდა მხოლოდ ის გავიგე რისი გაგებაც

მეგობრის დაბრუნება. (ნაწილი 1)

- ალო -გმარჯობა, როგორ ხარ ნიკი? ხო მე ნიკი ვარ 17წლის. -კარგად რომელი ხარ? -რა გჭირს პატარა აღარ გახსოვარ? ლუკა ვარ. -კი გიცანი, რაშვები? სად ხარ? -რავი არაფერს დღეს ჩამოვდივრუკა ჩემი ერთადერთი მეგობარია, რომელიც გერმანიაში იყო დედასთან, ლუკა