მთვარის დღესასწაული-5

-ბედნიერი ხარ?-მოულოდნელად მკითხა. -რატომ მეკითხები?-დამაბნია მისმა უცნაურმა კითხვამ. -ბედნიერი ხარ,ჩემზე,რომ ქორწინდები?-მთელი სხეულით შემობრუნდა ჩემკენ,ვერ ვხვდებოდი საით მიყავდა საუბარი. -მაპატიე,ვერ ვხვდები რა გინდა,რომ გიპასუხო-მისმა

მთვარის დღესასწაული-4

-არაა...არ არსებობს ლალე არ დაგთანხმდებათ-დარწმუნებით თქვა და საკიდიდან კოსტუმი ჩამოხსნა.-დავთანხმდები-ამოვიკნავლე,აკანკალებული ვიდექი კიდეზე და სასოწარკვეთილი შევცქროდი ჩემი ოჯახის წევრებს.-გაიგონე?-მამამ თითით ,რაღაც მოხაზა ჰაერში და კითხვით სავსე

მთვარის დღესასწაული-3

-ახლა კი გაიხადე -რა?- გაოცებულმა მივაშტერდი,მეგონა მომესმა. - გაიხადე საყვარელო. -რატომ?-მიზეზის არსს ვერ ჩავწვდი. -უნდა შეგამოწმო. -რაზე? რატომ?- მაინც ვერ მოვედი აზრზე აქ რა ხდებოდა. -უნდა გაიხადო აბსოლუტურად ყველაფერი,მე კი შეგამოწმებ თმის

მთვარის დღესასწაული-2

- შენ?- წამით ჩაფიქრდა,თვალები ოდნავ მოჭუტა,გონებაში ალბათ ყველა ის მამაკაცი გაიხსენა ვინც გუშინ იყო- არა შენ არ იცნობ მგონი არცერთს. - აი ჩვენი მეზობელი,რომ არის პარალელულ ქუჩაზე,ჩვენი სახლის უკან- ხმის კანკალით დავიწყე. - ვინ ფადი?- წამეშველა

მთვარის დღესასწაული - 1

და აქაც დაისმის კითხვა- რა მოხდება თუ ქალი არ ან ვერ გათხოვდება? მოკვდება.აი ასე უცბად,უმიზეზოდ და უმტკივნეულოდ.არსებობს სპეციალური პროფესია,რომლის წარმომადგენლებიც გაუთხოვარ ქალებს აძლევენ კაპსულებს და ისინიც მშვიდად ემშვიდოდებიან ასეთ ძვირფასს

მთვარის ნათება (თავი 1)

პეიზაჟი იმდენად ლამაზი იყო , რომ სული და გონება აფრენისა და ამ ულამაზეს ფერთა გამაში შერწყმისაკენ მილტვოდა . ზღვას, მზის ნახევარი უკვე გადაესანსლა თითქოს მისი მარადიული წყვდიადის განათებას მისით აპირებსო, ტალღებზე მზით განათებული ბილიკი გამოჩნდა,

ადუღებული მთვარის ფერიხარ

ადუღებული მთვარის ფერიხარ, წითელი ვარდის სურნელი აგდის. უფრო თბილო და ნათელო მზეზე, შენ ხარ არწივი, ამ გულის ქედზე,

მე და შენ... მთვარის შუქზე(თავიll)

ოთახი კომფორტულად იყო მოწყობილი, კუთხეში ორსართულიანი საწოლი იდგა მის გვერდით ფართო ფანჯარა იყო, საიდანაც ულამაზესი ხედი მოსჩანდა, კუთხეში მაგიდა და ორი სკამი იდგა, მის გვერდით კი ცოტა მოშორებით ტანსაცმლის კარადა იდგა. მესიამოვნა, როცა ვნახე ასეთ

მე და შენ... მთვარის შუქზე(თავიI)

ბევრი მეგობარი არასდროს მყოლია. ერთი მეგობარი მყავდა, რომელსაც ნინა ერქვა ისიც ჩემსავით დედასთან ცხოვრობდა. სკოლა დიდი ხანი არცაა რაც დავამთავრე ვიცოდი, რომ არასდროს მომენატრებოდა, თუმცა ზოგჯერ, როცა ვიხსენებ ისე ძალიან მინდა, რომ სკოლის მოსწავლე

მთვარის შუქი (სრულად)

– რა ხდება? გამიშვი! – ხმაზე დამეტყო რომ ავნერვიულდი. – გაგიშვებ, მაგრამ მანამდე... – ჩემკენ გადმოიხარა და ტუჩები ბაგეებზე მომაკრო. გაბრაზებამ თხემით ტერფამდე დამიარა. მიუხედავად იმისა რომ საშინლად მესიამოვნა, ეს არაფერს ცვლიდა. ჩემი ხელი თავისით