ვუძღვნი ჩემს სიყვარულს (ნაზი პაიკიძეს) ,,მიყვარხარ სიცოცხლეზე მეტად,,

მიყვარხარ,მიყვარხარ,ძალიან მიყვარხარ, სიტყვები არ მყოფნის,მტკივდება ნერვები, სულის მგზავრს ერთ წამში გულამდე მიყავხარ, უშენოდ ცხოვრების სიბერით ვბერდები...

მიყვარხარ იქამდე, სადამდეც იმსახურებ (სრულად)

-მარიამი ხომ?-ვითომ დაეჭვებით იკითხა -არა... შეგეშალათ-თავაზიანად იუარა -ხოო? განსხვავებული ტაქტიკაა...-თითქოს თავისთვის ჩაილაპარაკა-კარგი, რას მიპასუხებ თუ გეტყვი რომ ნიკა მქვია?-ოდნავ გაუღიმა

...მიყვარხარ...

ამ საღამოს მე შენთან ვარ გეფიცები მე მიყვარხარ შემომხედე ნუ გარბიხარ ამიხსენი გულში რაც გაქვს

ისევ მიყვარხარ!

ისევ მიყვარხარ, ვაღიარებ, ისევ მიყვარხარ გულს ვერ ვუბრძანე, დავიწყება შენი ვერ შეძლო შენზე ფიქრები ისევ მპარავს მე ძილს ხანდახან რა ვქნა, მირჩიე, რომ მე უშენოდ სიცოცხლე შევძლო

იასამნისფრად მიყვარხარ (თავი 4)

მთელი სხეული ამიცახცახდა. მის დანახვაზე ისეთი რამ ვიგრძენი რაც ალბათ არასდროს მიგვრძვნია. არ ვიცი რატომ, მაგრამ მისკენ წავედი და ჩავეხუტე. ხელები მაგრად მოვუჭირე. როგორ მომნატრებია... თითონაც ძალიან ძლიერად ჩამეხუტა, თავზე მაკოცა და მითხრა: -მეც

იასამნისფრად მიყვარხარ (თავი 3)

ნეტავ იქ მოვმკვდარიყავი.. ცრემლები წამომივიდა. თირნიკემ ჩემსკენ მოიხედა და შემამჩია. სახეზე გაკვირვება ეტყობოდა. აქ არ მელოდებოდა. აღარ იღიმოდა, აღარც ვინმეზე ღადაობდა. სევდიანი თვალებით უყურებდა ხანშიშესულ დედამისს, რომელიც უძრავად იჯდა ეტლში. არ

შენ არ ხარ ჩემი და! მე შენ მიყვარხარ! (15 თავი) დასასრული

სახლში მარტოვარ. სანდრო სამსახურშიდან მალე დაბრუნდება. ჩემი პოლიციელი საქმრო. ჩვენს ფოტოს ვუყურებ და მეღიმება. გემრიელ სადილს ვუმზადებ საქმროს. ახლა აღარ მჭორდება თავის მოტყუება როგორც ოთხი წლის წინ ხდებოდა. როდესაც ყველაფერი უკვე მზად მაქვს

იასამნისფრად მიყვარხარ (თავი 2)

-არ ვიცი ახლა აქ რატომ ვდგევარ და რატომ ვუსმენ ბიჭს, რომლის გამოც დაახლოებით ერთი საათის წინ რამის ცხვირი გამიტყდა, არც ის ვიცი როგორ ვახერხებ ნერვების მოთოკვას და ახლა წყნარად როგორ გელაპარაკები, უბრალოდ ერთს გეტყვი და დავამთავროთ.. შენი მაგ

იასამნისფრად მიყვარხარ

უცებ ტელეფონზე შეტყობინება მომივიდა. ლანა ან მარიშკა იქნება-გავიფიქრე. მაგრამ შევცდი. უცხო ნომერი იყო. "გარეთ გამოიხედე". გამიკვირდა. ვერ მივხვდი ვინ იყო. "ვინ ხარ? " მივწერე მე. მან კი ისევ იგივე მომწერა “გარეთ გამოიხედე’’. ფანჯარასთან მივედი

შენ არ ხარ ჩემი და! მე შენ მიყვარხარ! (14 თავი)

-სალი. ბოდიში რომ ცხოვრება დაგინგრიე. ბოდიში რომ დედაშენთან გაჩხუბე.. ბოდიში რომ 1 წელი დაგაკარგვინე უნივერსიტეტში. ბოდიში რომ აქამდე არ ჩამოვედი შენთან. ბოდიში საერთოდ ყველაფრისთვის-ამბობს ის დანელნელა მიახლოვდება. ისე ვარ ლამის ვიკივლო ამ