სიყვარულის ბნელი მხარე

როცა მე ვეწეოდი,ის რა თქმა უნდა არ ვიცი რაზე ფიქრობდა მაგრამ იწვა და თამამად შეიძლება ითქვას როგორც კატა,ჩემს ლოგინში ნებივრობდა.მისი სულის კრუტუნის ხმა კედლებს მიღმა მესმოდა.როგორც იქნა თავს მოერია და საწოლიდან წამოდგომა შეძლო.

,,მეორე მხარე"

მე მაინც მინდა დავწერო შენზე აღვწერო ბნელი მხარე მრავალი, მაგრამ არ ვაქცევ ამ მხარეს დღემდე მე იმას ვხედავ, რაც გაქვს მთავარი!

დაქირავებული მკვლელი (მედლის ორ მხარე) I თავი

ქუჩის კუთხეში გაჩერებულიყო ორი ჩაბურულშუშებიანი მანქანა. საიდანღაც გამხდარი მაღალი სილუეტი გამოჩნდა. გადაპარსული ქერა თმა და არისტოკარატიული, დახვეწილი ნაკვთები ქონდა. მანქანაში ჩაჯდა თუარა მაშინვე დაიძრნენ. მანქანაში მჯდომმა თვალი შეავლო ახალ

მთვარის ბნელი მხარე (დასასრული)

-<<თუკი დიდხანს იქნები ჩუმად, ხალხი უბრალოდ აღარ შეგიმჩნევს. გაჩუმდები და უჩინმაჩინად იქცევი. გარშემომყოფნი გვამჩნევენ არა ჩვენ, არამედ ჩვენს რეაქციას მათზე. თუკი რეაქცია არ გექნება მათ საქციელზე ან სიტყვებზე, უბრალოდ გაქრები>>.

მთვარის ბნელი მხარე - IV თავი

მგზავრობა ემოციებით აღსავსე იყო და ის, რომ ვერაფერს ვხედავდი, აასმაგებდა მძაფრ შეგრძნებებს. ვერავინ დამაჯერებს, რომ ადამიანი, რომელიც გზას ხედავს, ასე მძაფრად აღიქვამს სისწრაფეს. სისწრაფე ეს ვნებაა... თუკი ერთხელ გამოსცდი, ვერასოდეს იტყვი მასზე

მთვარის ბნელი მხარე - III თავი

სჭირდება კი მას ასეთი თოჯინა, როგორიც მე ვარ? თოჯინა, რომელსაც შეუძლია მხოლოდ ღიმილი და იმ ფრაზების წარმოთქმა, რისი ალგორითმიც ჩადეს მასში შემქმნელებმა? და რაც ყველაზე მთავარი და მტკივნეულია, ამ თოჯინას ახსოვს, რომ ის ოდესღაც იყო ადამიანი.

მთვარის ბნელი მხარე - II თავი

ჩემი საყვარელი ბლოგერი წერს მარტოობაზე. არა ისეთზე როდესაც არავინ გყავს, არც ნათესავები და არც მეგობრები. არამედ სულის იმ განწყობაზე, რომელიც არ არის დამოკიდებული შენს გარშემო ადამიანთა რაოდენობაზე. რასაც ვერ შველის ვერც საყვარელი ადამიანი და ვერც

მთვარის ბნელი მხარე - I თავი

ესაა ჩემი ცხოვრება. დათვლილი ნაბიჯები, ჯოხი და არავითარი დამოუკიდებლობა. მე ტვირთი ვარ მშობლებისთვის და გამოუსადეგარი საზოგადოებისათვის. 8 წლის ასაკში ტვინის სიმსივნე დამიდგინეს. მას ვაჯობე, მაგრამ სამაგიერო გადამიხადა ავადმყოფობამ და მხედველობა

ზღვარის ორივე მხარე (თავი III)

აუზში 1 საათიანი "ომის" შემდეგ ყველანი ძალიან დავიღალეთ, გოგონები თანდათან ადიოდნენ ზემოთ, მეც ასვლას ვაპირებდი მაგარამ უცებ ვიღაცის ხელი ვიგრძენი მკლავზე. -ნინა, გინდა შენი ლურჯი ბიუსალტერი

ზღვარის ორივე მხარე (თავი II)

-ნინაკო, როგორ ხარ ?-მის ხმაში ხალისი და უდარდელობა ისმოდა, გამიკვირდა, დავიბენი, მოულოდნეობისგან ენა ჩამივარდა, ენის ბორძიკით ძლივს მოვაბი ერთ სიტყვას თავი. -კარგად-ვუპასუხე და გავჩერდი, მაინ გაიცინა, როგორ შეეძლო სულ ასეთ პოზიტივზე ყოფნა, ნუთუ