შენი ნათება

მე მიყვარს ის ვისაც ვერ ვეყვარები. მე მინდა მასთან ვისთანაც ვერასდროს ვიქნები. რაც შემიძლია ის შემიძლია რომ ვიყო ჩრდილი მისი თანამდევი. მინდა რომ ვნახო ის სულ ბედნიერი, ამისთვის მზად ვარ დავსთმო ყველაფერი, ოღონდაც იგი იყოს ბედნიერი.

თეთრი ნათება

ზუსტად მახსოვს ის დღე 23 თებერვალი სამშაბათი დღე 9:45 წუთი... ნიუ იორკში მცხოვრები და მარტოსული გოგონა დიდი ტრაგედიის შემდეგ აღმოაჩენს რომ ბუნება მისთვის ყველაფერია და ყვება ამბავს რომელმაც სამუდამოდ შეცვალა მისი ცხოვრება....

იისფერი ნათება

ჩემს წარმოსახვაში დაცემულს არ დასცინიან. ამ ისტორიას მხოლოდ ერთი პერსონაჟი ჰყავს, ისიც გამუქებული, ნაცრად ქცეული, ვერ უძლებს იისფერი ნათების სიწმინდეს. მხოლოდ მე, ჩემს თავთან მარტო დარჩენილმა, ვიცი როგორ დავმძიმდი. ვისვრი ქვებს ზღვაში, რომ

მთვარის ნათება (თავი 1)

პეიზაჟი იმდენად ლამაზი იყო , რომ სული და გონება აფრენისა და ამ ულამაზეს ფერთა გამაში შერწყმისაკენ მილტვოდა . ზღვას, მზის ნახევარი უკვე გადაესანსლა თითქოს მისი მარადიული წყვდიადის განათებას მისით აპირებსო, ტალღებზე მზით განათებული ბილიკი გამოჩნდა,

მზის მკრთალი ნათება

სოფელში რა უფრო მშვენიერია, უზენაესი სიჩუმე, ვარსკვლავებით მოჭედილი ზეცა, თუ ჩემი გოთიკური ხედვებით აღქმული დილის სუსხი და ამ სუსხში გაჟღენთილი ნისლი?! ბებიაჩემს რომ კითხოთ, რომ არა სოფელი, დედაქალაქიც არ იარსებებდა. ის ფილოსოფოსია... რაღაც