ჯადოსნური ნასახლარი

პირველად მისი დანახვა ღრმა ბავშვობაში შევძელი,მაშინ როდესაც მიხაროდა ბაბუასთან სოფელში ჩასვლა.მისი სიკაშკაშე და სილამაზე ჩემს გონებაში ღრმად ჩაიბეჭდა,იმდენად ღრმად რომ არც არასდროს შემიწყვეტია მასზე ფიქრი.არც კი ვიცი თუ რას შევადარო.არა მგონია რაიმე

ნასახლარი

მე ვფიქრობ რომ ძია მატეო, გამოქცეულია. ოღონდ არა, საგიჟეთიდან, ან საავადმყოფოდან, არამედ სხვა პლანეტიდან. ჰო, აი ასე, ცა გაიხსნა და ძია მატეოც დედამიწაზე დაეშვა. ის გვაკვირდება ჩვენ, ის გვიმახსოვრებს ჩვენ, რა ვიცით იქნებ

ნასახლარი თავი მე-3

იმ ღამეს არ მეძინა, მას ვუყურებდი, მის მიხვრა-მოვხრას, მისი შეხებისას ჟრუანტელი, რომ მივლის. ხელს ძალიან მაგრად მიჭერდა. ალბათ ცუდ სიზმარს ნახულობდა, არ ვეწინააღდეგებოდი და მეც ვუჭერდი ხელს. იმ ღამეს ასე ხელი-ხელ ჩაკიდებული გვეძინა. მეორე დღეს კი

ნასახლარი ნაწილი მე-2

თვალს ვახელ და მზის სითბოს ვგრძობ საიდანღაც შემოპარულა და ჩემს გათბობას ცდილობს, სხვანაირი დღე გათენდა სხვანაირად ამოვიდა მზეც, მინდა დავიჯერო გუშინდელი დღე სიზმარი იყო, და ამაზე საერთოდ აღარ ვიფიქრო, როგორც გუშინდელი ცუდ ამინდს დღევანდელი კარგი

ნასახლარი თავი 1-ლი

არვიცი ზუსტად იმ საღამოს მამა როდის მოვიდა სახლში, სამსახურიდან გამოაგდეს ნასვამი იყო დედას უყვიროდა, ხმა ნელ-ნელა იზრდებოდა და მასთან ერთად ჩემი ხელების მიფარება ყურებზე,ყველაფრის მტვრევა ისმოდა, ყოველთვის როცა ეს ხდებოდა გავიქცეოდი ჩემს ოთახში