ურთიერთობები და მათი სპეციფიკა- სალომე ფროდიაშვილი

ყველაფერი ქრება. ოცნებებიც, იმედებიც, მოლოდინებიც. შემდეგ კი სიყვარულიც. შეშა იწვის. ნაკვერჩხალი ნელდება, აღარავის წვავს, აღარც კი ათბობს, შემდეგ კი ცივდება კიდეც. მხოლოდ ნაცარიღა მოჩანს ბუხარში, და შემდეგ სიცარიელე. პატარა ნიავსაც კი იმხელა ძალა

მზე, რომელიც ანათებს- სალომე ფროდიაშვილი

შემდეგ ისეც ხდება, რომ სითბო გვეღვრება სხეულში, ღრუანტელი გვივლის, ფეხები გვიკანკალებს, ვეღარ ვჭამთ, ოცნება და ფიქრი იპყრობს გონებას, ღამეები სულ უფრო და უფრა თეთრდება, ენდორფინების დიდი დოზა გვაწვება ყველა უჯრედში და ტირილის არანორმალური ნდომა

დამოკიდებულებიდან, დამოკიდებულებამდე (თავი4) (+18)

-შენი დედაც! გააფრინე ჰო? გინდა ყველამ გაიგოს?!-გამოფხიზლდა წამიერი აფეთქების შემდეგ სალომე და ფანჯარასთან მივარდა დასახურად.-ჯანდაბამდეც გზა ჰქონია ყველას, მე მინდა გავიგო სად არის ჩემი შვილი!

მე, ლეო, სალომე და შენ (2)

ძველით ახალი წელი გამახსენდა, ახლაც მხოლოდ სვავდნენ და სვავდნენ,მაგრამ უფრო მეტნი ვიყავით,ზოგი ვერც ვიცანი,გელას ერთიბეწო სახლში ამდენი ხალხ როგორ დაეტია,ჯერაც ვერ ვხვდები,და ალბათ ვერც ვერასოდეს მივხვდები,მაგრამ ეს ნამდვლად არააა ახლა

მე, ლეო, სალომე და შენ

მას ჩემი დავარქვი, ასე ვარ ხოლმე, ვიცი რომ ეს ეგოიზმია, მაგრამ ყველაფერს რაც მიყვარს, ვარქმევ ჩემს, მართლა ეგოისტი ვარ, მაგრამ რას იზავ, სულ ჩემთანაა, და მეც სულ მასთან ვარ. მოკლედ...

სალომე

მისი უსულო სხეული,ახლაც ვგრძნობ იმ სიცივეს,რომელიც მაშინ ვიგრძენი შუბლზე რომ ვაკოცე. ვუყურებდი როგორ იწვა კუბოში და ვფიქრობდი.ახლაც ვგრძნობ მის სხეულს ჩემს სხეულზე ჩახუტებისას.მისი კოცნაც მახსოვს,ხშირად მეუბნებოდა "ნახე რა სხვანაირი კოცნა ვიცი" და