კარგი სანტა სიმპათიური უფროსის როლში

პასუხი რატომ არ გაეცი? რაა ახლა ეს დამაყრის კითხვეებბს მის კითხვაზე კინაღამ გული ამომვარდა - არ იყო საჭირო - რა გინდა თქვა არ ვარ სიმპათიური? მითხრა და ჩემსკენ გადმოიხარა მის სუნთქვას სახეზე ვგრძნობდი კინაღამ ენა გადავყლაპე ფეხები ნერვულად

ჩემი იდუმალი სანტა (სრულად)

„ისე არაფერი უხდება ზამთრის ცივ საღამოს, როგორ ოთახში გამეფებული სითბო, ნახევრად ჩაბნელებული შუქები და ბუხრის წინ მჯდომი ორი სხეული რომელიც ამ სამყაროში ერთმანეთის გარდა ვერავის და ვერაფერს ამჩნევს. „

მე, როგორც სანტა

31 დეკემბრის ღამეს , ქუჩაში ბრაგა-ბრუგი ახალი შეწყვეტილი იყო. ოთახის კუთხეში, პუფში ჩატენილი ალმაცერად ვუცქერდი აივანზე გაკრეფილ ოჯახის წევრებს და ვერ ვხვდებოდი, რა უხაროდათ. სუფრიდან ერთი ცალი მანდარინი მოვიპარე და სახლიდან გავედი. ყოველთვის, როცა

თავხედი სანტა (სრულად)

-აქ დავდგამ ,,სტენკას’’ - სრულიად არაადეკვატურ პასუხს ვცემ და ცამდე ბედნიერი, ალბათ საოცრად ანთებული თვალებით და ყურებამდე გაღიმებული შევყურებ... ისევ თვალებში! ორი წამით მიყურებს და მერე სასწაული ხმით იწყებს ხარხარს, მე ჯერ კიდევ სიტუაციით დაბნეულს

სეკრეტ სანტა (სრულად)

განათებულ ქუჩებში, ყველა მომღიმარი, სიცილ-კისკისით ელოდებოდა ახალი წლის შემოსვლას. „ახალ წელს სასწაულები ხდებაო“ - გაჰყვიროდნენ. მხოლოდ ლილე იყო შეყუჟული თავის დუტში და გულგრილად ათვალიერებდა საზოგადოებას. სასაცილოდაც არ ჰყოფნიდა სასწაულის მოლოდინში