დაკარგული სულის ნაწილი...

ფიცი დავდევი ჩვენი ერთობის სულის ნაწილიც ჩემი გიწოდე გაცნობის დღიდან მოყოლებული გიფრთხილდებოდი როგორც საუნჯეს...

სულის ტკივილი

სისხლი თვალებში,გულში ოცნება,სულში ტკივილი და მეგობრობის თვალში ისევ ღიმილი მწარე რეალობა,მწარე ცრემლი და მწარე ტკივილი ის დღე ჩემთვის მოგონობად მუდამ ქცეული

სულის ფსკერზე

სალათისფერი...ცისფერი...თეთრი... ჩემი საყვარელი სამი ფერი... ვდგავარ აივანზე და ვუყურებ ხეებს,ცას,მთებს...ოდნავი ნიავია და ვგრძნობ ჩემს სახესა და კანზე სიოს... ეზოში ჩავდივარ,ვსეირნობ...ხელით ვეხები ფოთლებს...ტოტებს...ასე

ვედრება სულის

ფიქრებს მივეჩვიე სათქმელი დამიგროვდა, მაგრამ გამოხატვა გულმა არ ინდომა... ჩუმად მეჩურჩულა აზრი არა აქვსო, მაინც ვერავინ შენ ვერ გაგიგებსო...

სულის აგონია

ყელში ბურთივით მაქვს ბოღმა გაჩხერილი სული ისე ყვირის ხმაც კი ჩაეხლიჩა... ირგვლივ სამყაროა ისე სახეცვლილი მარტო მე კი არა მგონი ღმერთიც შეიშალა...

მეგობრის სიკვდილი საკუთარი სულის ნაწილის სიკვდილს ჰგავს

რომ იტყვიან დანა პირს არ მიხსნისო, სწორედ ახლა ვარ მასე. ამ დამპალ და დაუნდობელ ცხოვრებაზე დაბოღმილი. გული ზიზრით მაქვ სავსე, რომელსაც ვერანაირი ძალა ვერ გამიქრობს. სერთოდ არსებობს ისეთი ძალა, რომელიც გარდაცვლილებს აცოცხლებს?

მიყვარხარ სულის ტკივილამდე

ლექსი ეხება სიყვარულს.(პირველი იყო და ძალიან არ გამკიცხოთ)მიყვარხარ ძალიან, ძალიან მიყვარხარ მე შენ ეს ბევრჯერ ძალიან ბევრჯერ გითარი მაგრამ რატომღც შენ ვერ გამიგე ან იქნებ ჩემი ბრალი იყო რამე?

სულის ადამიანები [10] დასასრული.

მიყვარხარ და ვერასდროს გაპატიებ იმას, რომ ჩვენმა შვილმა
შენი თვალებით ვერ შემომხედა. ვერასოდეს გაპატიებ იმას, რომ მთლიანად შეისრუტე სიცოცხლე ჩემი ლავიწის ჩაღრმავებიდან
და იმის ძალაც არ დამიტოვე, რომ მეარსება.

სულის ადამიანები [9]

ისევე, როგორც მე.. ჩვენ ვერ გადავრჩით. 
მინდოდა, თუმცა არაფერს ვაკეთებდი.. ადამიანს ხომ საოცარი უნარი აქვს უყვარდეს, ზრუნავდეს..
სად წავიღეთ, რა ვუყავით ჩვენ, ჩვენს სიყვარულს, სად გავაქრეთ, ისე სად ჩავმარხეთ, რომ თავად ვეღარ ვიპოვეთ

სულის ადამიანები [8]

მიუხედავად იმისა, რომ მონატრება ცხვირის წვერს მიწვავდა და უკვე გაუსაძლისი ხდებოდა სევდა, რომელიც ამ კედლებში გამეფებულიყო, მაინც ვერ ვჯობნიდი სიამაყეს, ვერ გპატიობდი.
ცარიელმა კუჭმა თავისი ქნა და მაიძულა საბნიდან გამოვმძვრალიყავი. შემაჟრჟოლა, ჯერ