სულ სხვა ფერი 17 მაისი (1)

_ყველაფერი უნივერსიტეტის პირველ კურსზე მოხდა , სამხატვრო აკადემია ფერადი არსებებით და ნიჭიერებით სავსე , უამარავი პიროვენბა ჩემს გარშემო, უამრავი სხეული მოძრაობაში , კედლებთან მერხებთან საკმლებთან , ყველაგან მარიონეტები პატარა მარინონეტები, მტვრის

მოგნატრებოდი მინდოდა სულ ერთადერთი წამით...

მოგნატრებოდი მინდოდა სულ ერთადერთი წამით, მე ღმერთს შევთხოვდი შენდობას წამით დავთმობდი წადილს..აუჩქარებლად ვივლიდი წამში ათასჯერ წამით, გავაჩუმებდი რუსთაველს რომ გყვარებოდი წამით.

სულ შავები,სულ კაები!(2)

ბიჭები უხმოდ გამოვიდნენ ოთახიდან და თვალებით გვანიშნეს წავედითო.მე და ლიკამ როცა მათი დაღრეჯილი სახეები დავინახეთ, უსიტყვოდ დავტოვეთ სახლი და ბიჭებს გავყევით.მანქანაში ხმა არავის ამოუღია, ერთიორჯელ დიტო თუ გადმომხედავდა, უხასიათოდ შემომანათებდა

სულ შავები,სულ კაები!

ოთახში დენდარტყმული დიტო შემოვარდა, რომელიც საშინლად გამოიყურებოდა.წარმოიდგინეთ თვალებდაჭყეტილი და თმა აბურძგნული ბიჭი, რომელიც ხმამაღლა ყვირის და ინტერესიანი თვალებით რაღაცას მანიშნებს.ჰო უი გამახსენდა, ეს მისი მორიგი ოინია, კაი ჯანდაბას მშვიდად

დღეს სულ სხვა ხარ

მე ეს დარდი უსაშველო გამაგიჟებს, ამ სიყვარულს რითი ვძლიო უსაშველოს?! შენ წადი და არავინ მყავს ახლა გვერდით, ამ ჩემს დარდს რომ ცოტაოთი უსაშველოს. მთელი ცა და დედამიწა შევარყიე, მაგრამ მაინც ვერ გიპოვნე ვერსად, შენც ხატებას ძალზე გვიან მივაგენი, და

თორნიკე ნაროზაული "სულ რომ არაფერი"

სულ რომ არაფერი - სისხლი მაქვს ისეთი, ჯიში მაქვს ისეთი - სულს აგიწიოკებს, სამშობლო - არხვატი, მტირსათვის - შიშეთი! ბრძოლის ჟინს ვერ იკლავს, ვერაფრით იოკებს.

მე შენ მიყვარხარ... სულ ესაა! (თავი 2 )

ექიმებმა საოპერაციოდან რეანიმაციაში,ტრავმატოლოგიურის ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში გადამიყვანეს.ამ ოთახში თორმეტი ოთახი მაინც იდგა და მედდების მთელი გუნდი დაგვტრიალებდა თავს. მე ერთი სანიტარი და ერთი მედდა მადევნებს თვაკყურს და უამრავი ექიმი

მე შენ მიყვარხარ... სულ ესაა! (თავი 1 )

ეს ამბავი იმ წელიწადს მოხდა როდესაც ჩვიდმეტის უნდა გავმხდარიყავი.ვიყავი ერთი უბრალო გოგო,რომელიც ჯერ კიდევ სკოლაში სწავლობდა,არ ჰყავდა ბევრი მეგობარი,რადგან ცდილობდა ყველასგან განმარტოვებით,თავის სამყაროში ყოფილიყო,სადაც არავიზე იდარდებდა,არავინ

სულ მეყვარები!..

მჯერა, რომ კიდევ გავიგებ შენს ხმას! მჯერა, რომ იქაც მომელანდები! ვერ დავივიწყებ შენს ლამაზ სახეს და ერთსაც გეტყვი...სულ მეყვარები!..