უცხოს უცნობისაგან

სამყაროს შემიძლია თვალი გავუსწორო და პირისპირ ვუყურო.საკუთარი თავით ძალიან ვამაყობ რადგან ამის გაკეთება ადრე არ შემეძლო.ოდესღაც ეს შეუძლებელი მეგონა თუმცა ჩემა შესაძლებლობემა დამარწმუნა იმაში,რომ ყველაფერი შესაძლებელია.განსაკუთრებით კი ახალი წლის

უცხოს საწოლში( სრულად)

ცხოვრება ეს შენი ცხოვრებაა და შენ უნდა განაგებდე..ადამიანი ერთხელ ცხოვრობ და უნდა აკეთო ის რაც შენ გსურს უნდა შეცვალო ერთფეროვნება და იყო ფერადი რადგან ეს გაგაბედნიერებს...ყოველყვოს უნდა გარისკო რომ

უ ც ხ ო ს!!!

შენ ისტორიის მოწილადე გახდი დღეიდან, ჩემი ლექსების ადრესატი შემრჩი შენ ერთი. უბის წიგნაკში ამ სიტყვებსაც მჯერა შეიტან, გახსოვს? ჩვენ წმინდა მოწამეთა გზასთან შევერთდით.

წერილი უცხოს

იყო რაღაც ფერადი,ცოტათი გამჭირვალე და საინტერესო. კიდევ შენ იყავი, ისეთი ბედნირი და ლაღი როგორც არასდროს ყოფილა ვინმე სხვა ან რომც ყოფილიყო ვერ შევამჩნევდი,რადგან მე შენ გხედავდი,მხოლოდ შენ. ბნელ ოთახშიც კი შემეძლო შენი ღიმილის შეგრძნება, შენი

ჩაეხუტეთ და გაუღმეთ ერთმანეთს, თუნდაც ქუჩაში უცხოს!

დეკემბრის პირველია, ზამთრის პირველი დღე და მეც მოზღვავებულ ემოციებს ვეღარ გავუძელი და გადავწყვიტე დამეწერა. არვიცი ეს ნაწერი ისტორიაა, ჩანახატი, რჩევა თუ რა მაგრამ უბრალოდ გულის ნადებია რომლის ფურცელზე ჯღაბნის და მერე გადაგდების მაგივრად აქ დაწერა