ნათელ ფერებში (თავი 1)

პირველად სოფელში თოთხმეტი წლის ასაკში ჩავედი, როგორც შეეფერებოდა "უნახავმა რა ნახას" ზუსტად ისე განვითარდა მოვლენები. (მოკლედ ტომ სოიერი - მდედრობით სქესში, როგორც ერთმა არაჩვეულებრივმა ადამიანმა მითხრა)

საკუთარი თავის პოვნა ფერებში

"- გიამ მომწერა, მეგის ყველაფერს ავუხსნიო."- მაგრამ საბოლოოდ არსად აღარ ჩანდა ახსნა განმარტება და გია.მეუბნებოდნენ, არუნდა გადავყოლოდი იმ ადამიანს რომელმაც ახსნის ღირსადაც არ ჩამთვალა, რომელმაც ასე გზად მიმატოვა,

შემოდგომა

ჩემს შემოდგომას, ჩემს ოქტომბერს ,როგორ უხდები. ამ თბილ ფერებში ჩავატიე, ჩემი ცხოვრების ყველა ფურცელი. ჩემს შემოდგომას სურნელი აქვს, შენი ძვირფასო. უკვე წლებია შემოდგომა,შენით მიყვარს ხოო. ოქტომბერია ყველა თვეზე,ფერადი ჩემთვის,

სიყვარული ნათელ ფერებში (გიორგი ყელბერაშვილი)

ადამიანებს ნუ ენდობი! არა იმიტომ, რომ მათზე უკეთესი ხარ... არამედ იმიტომ, რომ საკუთარ თავსაც არ ენდობი და არც არასდროს დაივიწყო, რომ შენ თავადაც ადამიანი ხარ. ნურც სხვისი ცოდვები გაგაკვირვებს, რადგან მასში არაფერია სასწაულის რათა გიკვირდეს. არც

ამონარიდები ნაწარმოებიდან "სიყვარული ნათელ ფერებში"

ხშირად მიფიქრია თუ რა არის ჩემი არსებობის რეალური არსი ამ ქვეყნად?! მიმაჩნია, რომ ყოველ ჩვენგანს რაღაც მისია აქვს და მას თავად უნდა მიაგნოს. ალბათ ასე მხოლოდ მე არ ვფიქრობ, ხოლო რაც შემეხება მე... მე ადამიანების გაბედნიერება მაბედნიერებს. მიხარია თუ

სიყვარული ნათელ ფერებში (გიორგი ყელბერაშვილი)

ოთახში ღია ფანჯარაა, საწერ მაგიდაზე 2 კოლოფი სიგარეტი და ნახევრად ცარიელი ფინჯანი ყავა დევს. მე კიდევ უშედეგოდ დავყურებ ცარიელ ფურცელს და ვცდილობ რაიმე ახალი შევმატო ნაწარმოებს, რომლზეც უკვე დიდი ხანია ვმუშაობ. შესაძლოა სიგარეტის უსიამოვნო სუნი

ფერებში გახვეული გოგონა...

მინდა დავწერო რაღაც ისეთზე,რაც ყველას გულსა და გონებამდე მიაღწევს.მინდა ყველას გავაგონო ჩემი გულისტკვილი,აზრები,გრძნობები.დავანახო ჩემი თვალით დანახული რეალობა,ავუხილო თვალი და მნიშვნელოვანი საკითხის წინაშე დავაყენო,მაგრამ ჩნდება ერთი დიდი