ნუთუ შეგიყვარდა? (თავი 5)

დრო ეს ერთადერთი რამაა რასაც ვერ გააჩერებ და ვერც უკან დააბრუნებ. უკვე 3 წელი გასულიყო იმ ამბებიდან თითქოს თბილისიც უფრო დამშვიდდა და ჩვეულ რიტმში ჩადგნენ თბილისელებიც.

ნუთუ შეგიყვარდა?

ყურმილი დაკიდა და სიგარეტს გაუკიდა. წარმოიდგინა მიას ანგელოზის მსგავსი სახე და მისი ცრემლები. გული შეეკუმშა მიხვდა ახლა ის რას გრძნობდა. რაც არ უნდა ღირსი ყოფილიყო მის დას ხომ არაფერი დაუშავებია. გაახსენდა რა იგრძნო როცა გაიგო,

ნუთუ შეგიყვარდა?

მაშინ როცა ეძინა ყველას მახარაძე ფანჯრის რაფასთან იდგა და ხედს გაჰყურებდა. რაღაცაზე ფიქრობდა თუმცა რაზე არავინ იცის. მია გაახსენდა მისი უცოდველი და უდანაშაულო თვალები. ტანში გასცრა... გაახსენდა ერთხელ კოტემ და მან გოგონა გადაარჩინეს მოძალადეებისგან,

ნუთუ შეგიყვარდა?

თბილისის ქუჩებს მიუყვებოდა. ტიროდა ურალოდ არ იმჩნევდა ძმა ენატრებოდა ადამიანი, რომელიც სიცოცხლეს ერჩივნა. სიო უბერავდა... გაზაფხულის სურნელს ხარბად ისუნთქავდა. ერთერთ კორპუსთან შეჩერდა ზემოთ აიხედა

ნუთუ შეგიყვარდა?

გაზაფხულის მშვიდ საღამოს, როცა უკვე მზე იჩრდილებოდა თბილისს საზარელი ამბავი დაატყდა თავს.კოტე მახარაძე მოკლესო ყვიროდა ყველა.კოტე? იმ დროისთვის ერთ-ერთი გამორჩეული ახალგაზრდა იყო 23 წლის.

თუ მაწვანე თვალება შეგიყვარდა,ვეღარასოდეს დაივიწყებ. თავი 1

ნატა ოტახშ შემოვიდა და მაცნობა რომ უკვე მზად იყვნენ და მე მელოდებოდნენ .. -ჯანდაბაა .. ვეღარ ვსნთქავ არ შემიძლიაა ცუდად ვხდებიი ვუთხარი თიკას -კაიი გოგო ეხლა მაგის დრო არარის გავიდეეთ (თიკა) დათან ისიც კვდება ნერვიულობით არუნდოდა ბიჭის მეჯვარე