ნეტავ შემეძლოს დაგაბრუნო მიწაზე ციდან

ვუყურებ მოხუც ნაოჭიან ბაბუას სახეს, ღიმილი მიპყრობს სითბოთი რომ ევსება ხედვა, ვიხსენებ წუთებს... იმ სიზმრებში სადაც კი ვნახე, ვრჩები და მინდა დავაბრუნო! აქ იყოს ჩემთან...

მე რომ ხატვა შემეძლოს

ვინ იცის რამდენი ისტორია წამიკითხავს ყოვლისშემძლე ოქროს თევზებზე, რამდენჯერ გამღიმებია ირონიით აღსავსე ღიმილით, რამდენჯერ გადამიქნევია მობეზრებით თავი და რამდენჯერ გამცრუებია იმედი ზღაპრული პერსონაჟების ზღაპრული სურვილების გაგების შემდეგ. სადღაც

ნეტავ შემეძლოს გულის მოსმენა

ნათელ ცას მუქი ღრუბლები შეცვლის თავიდან თითქოს გაგიხალისდა ახალი გრძნობა უკვე ნაცნობი შენი ყოველ დღის აჩრდილი გახდა.

მე რომ ხატვა შემეძლოს

მე რომ,ხატვა შემეძლოს ფანქრებს კონად შევკრებდი დავხატავდი სამყაროს ილუზიას შევქმნიდი დავხატავდი შენს სახეს მომციმარს და მღელვარეს აი ისეთს,რომელიც

ნეტავ, შემეძლოს !

ნეტა ახლა შემეძლოს მოვიდე, საწოლთან ჩამოგიჯდე და ნაზად გაკოცო, ვიგრძნო შენი სითბო, შენი სუნთქვა მოვისმინო, გიხილო... თუნდაც წამით გიხილო... ნეტავ, ფრთები მქონდეს - მოვფრინდებოდი შენს ფანჯარასთან, ჩამოვჯდებოდი და თუნდაც შორიდან, თვალს ვადევნებდი შენს

მე რომ ხატვა შემეძლოს ...

მე რომ ხატვა შემეძლოს მთიდან წამოსულ გრილ ნიავს დავხატავდი რომ შენამდე ბინდიანი მოგონებები მოეტანა . აღელვებულ ზღვას დავხატავდი რომ გეგრძნო სიმშვიდის გემო . ერთი ხელის მოსმით გავავლებდი დაუსრულებელ გრძელ ბილიკს და მის ბოლოს დიდ სიხარულს რომ გაგეგო