ჩანახატი თავი პირველი

]უჩვეულოდ ცხელი ზაფხული იდგა თბილისში. ქალაქი თითქმის დაცლილიყო მაცხოვრებლებისგან. ქუჩაში კანტი-კუნტად თუ შენიშნავდით მოძრაობას. სიცხისგან შეწუხებული ჩვიდმეტი - თვრამეტი წლის მაღალი, ოდნავ ბეჭებში მოხრილი, ქერა ყმაწვილი ჯიბეებში ჩაწყობილი ხელებით

ჩანახატი,რომელიც ყველამ უნდა წაიკითხოს!

ჩვენს ახალგაზრდობას ვიხსენებდი წუხელ .. იცი როგორ მომენატრა?! არაფერი,რომ არ გვადარდებდა ამ ქვეყნიერებაზე.ერთმანეთი გვყავდა და გაუთავებლად ერთმანეთის სიყვარულში გაგვყავდა დრო.წვიმაში სირბილიც მახსოვს,შემცივნული ,რომ მეხუტებოდი ხოლმე და სულს

უბრალო ჩანახატი

აივანზე ვზივარ,უკვე საათებია ველოდები წვიმას.იმედი მაქვს რომ გუშნდელივით პატარათი წამოწვიმავს.ჩემი იმედი გამართდა ხარბად შევისუნთქე წვიმის სუნი.ცა ყველაზე მეტად მიყვარს,იცით რატომ?როცა ყველაზე ძალიან მჭირება მაშინ მიდგას მხარში.აი მაგალითად ახლა,მან