ბოლოს მაინც ჩემი გახდები (1)

ამ ამბიდან სამი წელი გავიდა.... სამი წელია გერმანიაში ვცხორობ და მხოლოდ და მხოლოდ მაქსმა შემიფარა თავისთან სახლში, რომ იმ სიცივეში გარეთ არ გავყინულიყავი, დღეს კი მე და მაქსის ისეთი ურთიერთობა გვაქვს ნებისმიერ და ძმას შეშურდება...სამი

შენ ჩემი გახდები?! ....(თავი 17)

საკუთარ თავს მირჩევნიხარ.....ასე არასდროს არავინ მყვარებია...შენი არსებობით ვსუნთქავ,შენით ვარსებობ! იმდენად ვარ შენით შეპყრობილი რომ ყველაფერს გპატიობ,თითეულ იმ ტალახს რომელიც შენგამო მე მესროლეს....თითეულ იმ კოცნას გპატიობ,რომელიც

ეს ჩემი ქალაქია და აქ აღარაფერია ჩემი

ეს ჩემი ქალაქია და აქ არაფერია ჩემი. ვდგავარ და ლექსებს ღერებზე ვყიდი, იქ სადაც არ ეწევიან, იქ სადაც ზუსტად იციან, რომ მოწევა კლავს. არ მჯერა სახურავების, ხიდების, ღრუბლების, საიდანაც არავინ გადმომხტარა. არც მდინარეების, ზღვების, ოკეანეების,

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა? (3)

-მარიამ ჩვენთან გადმოსვლა არგინდა?(ლუკა) -ხომ გადმოხვალ?(დათო) -არვიცი. ნუკი მოვიდა -რაიყო?(ნუკი) -გაიცანი ნუკი ეს მარიამია შენი და (დათო) -ეს სოფლელი გომბიო?(ნუკი)

შენ ჩემი სასწაული ხარ! 11

-ზუსტად ვიცი ლუკა დაბრუნდა ამბობდა გაავებული აბაშიძე და აქეთ-იქით მიმოდიოდა დერეფანში -როგორ?? თქვა არანკლებ გარიზიანებულმა ლადომ და ყბასთან ახლოს ნაიარვზე ხელი გადისვა ლევანი ადგილზე გაშრა თვალებში ტკივილი და მრისხანება ერთად ასახვოდა და ამ

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა? (2)

ანანომ და ნინიმ(ჩემი კლასელი რომელსაც ვერვიტან) ნერვები მომიშალეს -ვაიმე მარიამ შენმა ნამდვილმა მამამ დაგივიწყა არჭირდებოდი და გადაგაგდო როგორც ნაგავი(ანანო)

შენ ჩემი სასწაული ხარ! 10

ხან რაზე იჩხუბეს ხან რაზე ირემაშვილმა და დემემ.აბაშიძეს ძალიან მობეზრდა კინოს ყურებაც არ აცადეს და მუდამ ერთმანეთის ქიშპში იყვნენ. -კარგი რა დაგემარტათ?? ვეღარ მოითმინა აბაშიძემ -რა მე რა დამემართა?? შეურაწყოფილი სახით გახედა აბაშიზეს ირემაშვილმა

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა? (1)

-წამოდი ოთახში აგიხსნი ყველაფერს.(ბებო) ბებოს გავყევი საწოლზე დავჯექით. -შვილო შენ ძალიან პატარა იყავი 2 თვის, როდესაც შენმა მშობლებმა გიპოვეს და სახში მოგიყვანეს ისე გაგზარდეს როგირც როგორც ღვიძლიშვილი ძალიან უყვარხარ ორივეს

შენ ჩემი სასწაული ხარ! 9

სახლში როგორც კი შეაბიჯა ანდრონიკაშვილმა სახე გაუნათდა როგორც იქნა იმ წამლების სუნს და ოთხ თეთრ კედელს გამოექცა. მათთვის სრულიად ახალი ცხოვრება დაიწყო,მშვენიერი და სიამოვნებით სავსე. ჯერ კიდევ არ იცოდა არაფერი იმ ქერა ქალის შესახებ ანდრონიკაშვილმა

მინდა გახდე ჩემი ქმარი

მინდა გახდე ჩემი ქმარი, ჩემთან ერთად იყო ჭირშიც, ლხინშიც. მინდა ერთად ვიგრძნოთ ყველა წამი, ჩემთან გვერდით იყო თუნდაც ძილში. ერთი ლუკმა გავყოთ ორად, ერთი ჰაერი ვისუნთქოთ მუდამ, ბედნიერება გაგვიგდონ ჭორად, თვალებში გიყურო ჩუმად.