ჩემს წერილებს გიტოვებ სამახსოვროდ (2)

პირსახოცი ნელ-ნელა ჩაუცურდა და დაბლა დავარდა. შემრცხვა შეხედვის, ვგრძნობდი რომ ლოყები ვარდისფრად შემეფაკლა. სიმორცხვის დამალვა ისევ მის კოცნაში ვცადე და იმდენად გახვეული ვიყავი მისი

ჩემს ლურჯ ოთახში-ლურჯ საკანში ...

ჩემს ლურჯ ოთახში-ლურჯ საკანში ქარები ქრიან, გაყინულ სხეულს ვეღარ მითბობს სავსე მათარა, დღესაც ასე ვარ , ასე ყოფნას თუ ყოფნა ქვია დედაც ვატირე , ყველაფერმა როგორ დამღალა .

ჩემს წერილებს გიტოვებ სამახსოვროდ (1)

(გაურკვეველი), 2 წელი მეგობრები ვიყავით და 3 თვეა გამოვუტყდით ერთმანეთს, რომ გვიყვარს, საოცარი ადამიანია, მასთან ისე ვგრძნობ თავს თითქოს სხვა სამყაროში ვარ, ძალიან გავუგეთ ერთმანეთს როგორც „მეგობრებმა“ მაგრამ „შეყვარებული“ უკეთესი ყოფილა. დედამ და

ჩემს სიყვარულს და ცხოვრებას

ქარი მკლავს რომელიც უბერავს შენგან ერთი სიყვარულის ღმერთი ხარ ყველგან თუ შენ ოდესმე იქნები ჩემთან იმ სიყვარულს მე ავიტან ღმერთთან კარს მე გამიღებ შენთან მოსვლისას? ამ სიყვარულის ერთ ამოთქმისას კერპი ხარ სანამ ცოცხალ ვარ ჯერ ამ სიყვარულს მე გეტყვი

ჩემს გულის მპყრობელს

ჩემი გული ხომ შენ გაანათე ეს შუქი ერთი ხომ შენ აანთე მაგრამ სიყვარულს არ აქვს პასუხი ის კი არ ვიცი ახლა რას ვუცდი გრძნობებს არ ვებრძვი უსიტყვოდ გეტრფი ლამაზ სიყვარულს ისევ მე ვეტყვი დარდი წამიღებს, შენზე ფიქრები ახლა ამ გრძნობას შვენის სიტყვები

წერილი ჩემს შეყვარებულს

თორნიკე როგორ ხარ ? იმედია მანდაც ჩემი ერთგული ხარ ... შენ ხორციელად გაქრი მაგრამ ჩემს გულში სამუდამოდ დარჩი...თვეები გადის და რას ემსგავსება ჩემი ცხოვრება ვერ ვხვდები შენმა წასვლამ ნადრევად დამაბერა დამაჭკნო ამ ტკვილის ვერავინ მომაყენებდა

წერილი ჩემს მეგობარს ქეთი ფოფხაძეს

მინდა რომ იცოდე რომ ჩვენი სიცოცხლე მოკლე ხანს გრძელდება და ხშირად ძნელდება

ჩემს ბოლო სიყვარულს და მუზას

გარეთ წვიმაა, ნისლი, ქარია მაგრამ მე ერთი რამ მიხარია შენი დანახვა თუნდაც წვიმაში უბრალოდ შეხვალ ისტორიაში

ანნა ამილახვარს

მე ხომ შენთვის მიძგერს გული შენთვის ცოცხლობს ჩემი სული შენთვის სიცოცხლეს დავთმობ და წერასაც განვაგრძობ

ჩემს უკანასკნელ სიყვარულს

შენ მასწავლე სიყვარული მხოლოდ დაუვიწყარი შენ მასწავლე სიხარული და მე ყველა გითხარი