ხორნაბუჯის(თამარის) ციხე-გიორგი ქადაგიძე

მიუვალ კლდეზე აღმართულა ციხე ქალაქი ძველი ალაზნის ეს ბუნებაც ხედად იშლება კედლებს კვლავ აჩნევს მეომართა სისხლის ნალაქი, რომელთა კვალიც სამუდამოდ არ წაიშლება

ზოგი ჭირი... 2 (ციხე)

ნელ-ნელა ვწმენდდი სისხლით მოთხვრილ სახეს. მისი მართლაც და უნაკლო სახე უფრო და უფრო მიმზიდველი მეჩვენებოდა. შეიძლება, სხვისთვის არ ყოფილიყო ის გადასარევი, მაგრამ მას სწორედ ის ჰქონდა, რაც მის ვიზუალში ასე ძალიან მომწონდა: შავი თვალები და ოდნავ

ჰაულის მოსიარულე ციხე-სიმაგრე (ნაწილი IV)

როდესაც სოფიმ გაიღვიძა, თავიდან ბოლომდე დღის სინათლეში მოქცეულიყო. რამდენადაც სოფის ახსოვდა, რომ ციხე-სიმაგრეში ფანჯრები არ იყო, იფიქრა, რომ ყველაფერი დაესიზმრა. კერაშიც ჩამქრალიყო ცეცხლი და მხოლოდ ვარდისფერი ნახშირიღა

ჰაულის მოსიარულე ციხე-სიმაგრე (ნაწილი III)

სოფი მადლიერად შევიდა შავ კარში. ახლოდან ციხე-სიმაგრე კიდევ უფრო უშნო აღმოჩნდა, ვიდრე შორიდან ჩანდა. სიბნელეში, როგორც სოფიმ შეათვალიერა იქაურობა, ციხე-სიმაგრე დიდი ქვებისაგან იყო აშენებული; შავი, ნახშირისფერი, სხვადასხვა ზომის ქვებისაგან.

ჰაულის მოსიარულე ციხე-სიმაგრე (ნაწილი II)

- რა? - დაიწრიპინა სოფიმ და წინ მჯდომ გოგონას ჩააშტერდა. ის ზუსტად ლეტისავით გამოიყურებოდა. მას ლეტის ვარდისფერი კაბა ეცვა. ასევე ქერა თმა და ცისფერი თვალები. - მე მართა ვარ, - გაიმეორა მისმა დამ. ის ძალიან გაოცებული იყო.

ჰაულის მოსიარულე ციხე-სიმაგრე (ნაწილი 1)

ქვეყანა ინგარიაში, სადაც სწრაფი, თითქმის მფრინავი ფეხსაცმელები და უჩინმაჩინი ქუდები მართლა არსებობდა, თუკი სამი დიდან ყველაზე უფროსი შენ იქნებოდი, ეს უიღბლობის ტოლფასი იყო, რადგან თუ სამივე შეუდგებოდა ბედნიერების ძებნას, ყველაზე უფროსი პირველი