ძვირფასო ღმერთო!

ცხოვრებაში სირთულეები ცდილობენ მთლიანად ჩაგვითრიონ წყვდიადში,ამ ყველაფერში კი 50%-ით მას ვადანაშაულებ, "უფალს"

ცრემლი არაა... მე ძვირფასო კვლავ სისხლი მომდის...

ცრემლია არაა... მე ძვირფასო კვლავ სისხლი მომდის, ისევ ვაგდივარ ,განწირული სიცოცხლის ზღვართან. ახლა რაღა მჭირს ?!... ახლა უკვე ვიცი რა მომდის, ვერ ვბედავ, ისევ რომ მივხოხდე ნანატრის კართან.

ძვირფასო ტედ

პ.ს. ვიცი, ამ წერილის წაკითხვის შემდეგ ძებნას არ დამიწყებ, უფრო მეტი, ეცდები რაც შეიძლება მალე დამივიწყო, ამის გაფიქრება სიმშვიდეს მგვრის. მაგრამ დარწმუნებული ვარ, დროდადრო, მაინც შეგახსენებს თავს ჩემზე მოგონებები და გულის არეში ტკივილს იგრძნობ...

თვალები ძვირფასო

თვალები ძვირფასო თვალები გყიდიან... უგრძნობი სხეული თვალებით აენთო... ძვირფასო, ძვირფასო... არ გინდა ტყუილი... ო, როგორ ძლიერი გრძნობების ომია...

მე გარდამომხსნეს, ძვირფასო, ჯვრიდან..

მე გარდამომხსნეს, ძვირფასო, ჯვრიდან, ნუ გეგონებით ნურავის ღმერთი, ღირსსახსოვარი დიდ გოლგოთიდან, მე ის ყაჩაღი თუ ვარ ერთერთი.

არა ძვირფასო! თვითმკვლელი არ ვარ...

დამჩემდა რაღაც ფობია, შიში... უკვე ვეჩვევი ნელ-ნელა ოხვრას... აპათიაა... სიშეშლილე გრძნობების ალბათ...

გამოიდარებს,გამოიდარებს თორემ ძვირფასო ნამეტანია

-ეს გოგო?გაგიჟდი ასეთ ახალგაზრდას როგორ ვამუშავებ,ამნაირ სამსახურზე? -იცით მე თანახმა ვარ,ყველანაირ სამუშაოს გაუძლებ.ვუთხარი მორიდებით -უხერხულ მდგომარეობაში მაგდებ,ამისთვის ჯერ პატარა ხარ და ძალიან ცოდვა. -ძალიან მჭირდება სამსახური ამიტომ თანახმა

ხელი არ გამიშვა არასდროს ძვირფასო

ხელი არ გამიშვა არასდროს ძვირფასო, თორემ ცოტაც და უფსკრულში ჩამიტანს... ტკივილი, რომელიც ჩემშია ჩაფლული იცოდე ნელ-ნელა ჩკუიდან გამიყვანს...

წვიმების სეზონი იწყება, ძვირფასო

წვიმების სეზონი იწყება, ძვირფასო, სეზონი – ბუხრების, ჩაის და პლედების… ჩამოვსხდეთ სარკმელთან და თვალი ვადევნოთ, ცას როგორ კვეთავენ ღრუბლები – დენდები.

ჩემო ძვირფასო

ჩემო ტკბილო გოგონა, დღეს ჩვენი ერთად ყოფნის დღეებით ვსულდგმულობ. შენი დიდი მადლობელი ვარ. შენ დამაბრმავე. არაფერია ქვეყანაზე შენსავით სხივოსანი და ნაზი. ამას იმიტომ ვწერ რომ იქნებ შევძლო და ეს დამეხმაროს, შენზე ფიქრი მცირე ხნით მაინც ამოვიგდო