our hands 6

-ნუ გეშინია არ წაიქცები.- ბოლოს როგორც იქნა გამაჩერა და მითხრა თვალები გაახილეო, გავახილე თუ არა თვალები გევრდით დადგა და შენობის კედელზე დავინახე დიდი შავი წარწერა ბოლოს რო გავარჩიე რა ეწერა თვალები გამიფართოვდა რა ეწერა გაინტერესებთ ხომ ჰოდა

our hands 4

კალამი მივაწოდე და ზურგი ვაქციე, ზარზე ისევ ჩემთან გადმოჯდა და გამიღიმა თვისი სულელური ღიმილით-რა გჭირს?-არაფერი.- თვალი ავარიდე და ტელეფონს დავაშტერდი-შემომხედე, რა გჭირს?-ა რა ფე რი.- დავუმარცვლე და შევბღვირე-არამგონია-ეგ შენი პრობლემაა

our hands 3

კლასში ხელჩაკიდებულები რომ შევედით ყველას მზერა ჩვენკენ იყო მოქცეული, მე ლოყები გამიხურდა, აშკარად ამიწითლდა ის კი ისე მიაბიჯებდა თითქოს არავინ უყურებდეს, ჩემს ადგილას დამსვა და თვითონაც გვერდით მომიჯდა, მერე ყურთან მოიწია და ძალიან ჩუმად ძლივს

our hands 2

ჩემთვის გაკვეთილს ვიმეორებდი, კარი რო გაიღო და ყველა ფეხზე წამოდგა, დირექტორსა და დამრიგებლელს უკან "ახალი მოსწავლეც" მოვიდა, გაოცებული ვუყურებდი, ისეთი სხვანაირი იყო, ასეთი ადამიანი თითქოს პირველად მენახა, გარეგნულად ჩვეულებრივი შავგვრემანი ბიჭი

our hands 1

საშინელი 14 სექტემბერი გამითენდა, ახალი კლასი ახალი ბავშვებით საშინლად არ მინდოდა, რადგან ჩემ ბავშვებს და კლასს ვერ ვტოვებდი უსაზღვროდ ვიყავი მათზე შეყვარებული, მაგრამ მასწავლებელთან კონფლიქტის გამო დედაჩემმა გადაწყვიტა რომ სხვაგან

Black And White Hands

ხელებით იწყება ყველაფერი და ხელებითვე სრულდება...ხელებით ჩნდება ახალშობილი,დედის ხელებში ამბობს პირველ სიტყვებს,ტირის და უყურებს ცხოვრების პირველ წამებს....და მერე მისი ხელებიც ნელ-ნელა ცვდება...ბერდება და ხელებითვე მარხავენ საუკუნო განსასვვენებელში