Don’t leave me…
“ ოკეანეში გადავეშვები და დავრჩები მანდ,თითქოს ოკეანეა ჩემი სახლი."Don't leave me 4
წარსული დრო მიხსნის მასწავლებელი თუმცა ამ სიტყვაზე ჩემი განვლილი რამდენიმე დღე უფრო მახსენდება, ვცდილობ ჩემი დაბნეულობა არ შევიმჩნიო, მეტად დამაჯერებელი გამომეტყველებით ვიჯექი 1 საათი,რაღაც ტესტებს ჩავკირკიტებდი,ისე ვწერდი არცერთი კითხვა არDon't Leave me 3
მისმა ესემესმა ამანერვიულა,რაზე უნდა ვისაუბროთ? რა გვაქვს სალაპარაკო? იმდენად დაძაბული ვიყავი,რომ მთელი ღამე თვალი არ მომიხუჭავს, დილით 6 ხდებოდა,რომ ავდექი,ლანას ისე გათიშულს ეძინა არაფერი გაუგია,ღამე ბოლოს როდის გავთენე აღარც მახსოვს ალბათ მაშინDon't leave me 2
საღამოს მივლასლასებ კიბეზე , საშინლად დაღლილი და ძალა გამოცლილი , კარები ღია მხვდება შიგნით შევდივარ და მაშინვე ვნანობ რომ მოვედი, ლანა შეშლილი სახით მეგებება და იქვე დანიელსაც ვხედავ სავარძელში ჩამჯდარსDon't Leave me
ახლა ღამის 11 საათია,უჩვეულოა თუმცა თითქოს შუაღამეა , ქუჩები ცარიელია,ცარიელი და მარტოსული, მე ჯერ კიდევ თინა მასწავლებლის სახლის კიბეზე ვდგავარ, ვუცდი იქნებ გადაიღოს წვიმამ, თხელ ჟაკეტს ტანზე ვიწებებ, მდინარესავით მოედინება გზაზე წყალი როგორცნუ დამტოვებ Do not leave me
1 კვირიანი გადაუღებელი თოვის შედეგად შობას მანქანით გადაადგილება შეუძლებელი იყო ადგილობრივებს ახალი საზრუნავი გაუჩნდათ , ყველა დიდი თუ პატარა ხის ნიჩბებით გზის გაწმენდას ცდილობდა სტუმრიანობა და საზეიმოთ მორთული სახლი კარგ განწყობაზე მაყენებს ,Don't Leave Me
- რამის გჯერა ? - ეხლა არაფრის. - იცი ? როცა ერთმანეთისგან მივდივართ წლები, თვეები ანდაც დღები ბოლოს მაინც ერთმანეთამდე მივდივართ ( გოგონამ ხელი ლოყაზე ნაზად შემოხვია და გაუღიმა) - ვიცი. მაგრამ ვინ იცის როდემდე. - შენ დასასრულების გჯერა. მაგრამტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.