რა ჰქვია ამ გრძნობას?

რასაც დავწერ,არის სრულიად რეალური ისტორია,ლექსებით თუ უბრალოდ ფრაზებით გადმოცემული ტკივილი.

"გატაცებული" (თავი 6)

გონებაში ყველაფერს კარგად ვაწყობდი. ყველაფერს, რაც შეიძლებოდა მომხდარიყო. ამჯერად, ყველაფერი უნდა გამოსულიყო. უკვე წამომედგინა, თუ როგორი გახარებული იქნებოდა ჩემი ოჯახი, როდესაც შინ დავბრუნდებოდი. მიუხედავად იმისა, რომ ვერაფერი გავარკვიე, რატომ

მიყვარხარ,არ არის ჭორი

ცას ფერები აქვს შენი, უშენოდ თავს არ ვგავარ. მიყვარხარ! არ არის ჭორი, ამ გრძნობას ფუნჯით ვხატავ.

აერევა ფეხი გრძნობას უთაურს

უცაბედად ამერია გონება, რა უდროოდ გამითეთრდა ფიქრები, უკვდავება, რასაც გული მონებდა, წავიდა და სიბნელეში ვინთქმები. უმისობას მოვთქვამ მთელი სხეულით, დაქსელილი ვენებიც კი კვნესიან,

გრძნობას ნუ გაუძალიანდები ის მაინც მოვა (სრულად)

ეს ისტორია ადრეც მედო საიტზე თუმცა არ დამისრულბია... ახლა გადავწყვიტე ბოლომდე დამედო..ეს რიგით მეორე ისტორიაა რომელიც დავწერე ახლა რომ ვკითხულობ ვხვდები ძალიან ბევრი მაქვს გამოსასწორებელი და თუ მოვიცლი ამ ისტორიასაც დავამუშავებ კარგად (ეს შავი

ამ გრძნობას ვერვინ ვერ აქცევს ფერფლად...

(ბიჭი) -გილოცავ! (გოგო)-მეც გილოცავ! (ბიჭი)-უკვე სამი წელი! (გოგო)-ხო ,სამი წელი... (ბიჭი)-სამი წელია რაც შენ ჩემი გოგო გქვია,სამი წელია რაც დილას შენი წუწუნით ვიწყებ,ღამეს კი შენთან საუბარში ვათენებ... (გოგო)-იცი შენთვის საჩუქარი მაქვს...

გრძნობას შიში დამჩნევია

მომეფერე გადაიქცა გული ბავშვად გენაცვალე ამით შენ რა დაგაკლდება შენებურად სიყვარულით გულიანად ნუთუ ეს დღეც კვლავ უშენოდ დაღამდება. მომაფერე სული სულ თავს დაგტრიალებს შენზე ფიქრი მხოლოდ ესღა დარჩენია გამოჰყევი ასე ნუღარ აგვიანებ უშენობით გრძნობას

რა დავარქვა ამ გრძნობას

დღესაც ისე როგორც ადრე უჩვეულოდ იწყება ჩემი დილა,მაღვიძარამ გამომიყვანა სიზმრების კორიანტელიდან და გამახსენა რომ უნივერსიტეტში უნდა წავსულიყავი...მზე ისე სწვავდა გარემოს ლამის მოეკიდა არემარეს...უნივერსიტეტში მისულს ჩემი საუკეთესო დაქალი თამო