გრძნობები შენზე

მიხარია ყოველი დღე.. როცა შენ ხარ გვერდით.. თავისუფლად ვგრძნობ თავს და აგარ დავდივარ მანქანის ღვედით.. სამწუხაროა რომ შევხვდით ჩვენ ასეთი ბედით.. ახლოს არ ვართ და ალბათ ყოველთვის ასე დავრჩებით..

წრფელი გრძნობები

მოდით დავლიოთ კიდევ ერთხელ შევსვათ სასმისი და გაუმარჯოს მარტოობის ულევ ბილეკებს მიდი ხარ მიყვები უსასრულოდ რომ იკარგება და რომ გგონია არასოდეს არ დასრულდება. მოდით დავლიოთ კიდევ ერთხელ აღვმართოთ ფიალა მოვიგონებდეთ ვიხსენებდეთ განვლილ ნაბიჯებს

პირველი გრძნობები(IVთავი)

_რახდება?(ელენე) -წამოდი და გაიგებ(გიო) -ნინას ოთახში შევიდნენ რადხდება იკითხა ნინამ -მოკლედ ელენე შენ კარგად იცი რო მე არ მიყვარდი და შენთან უბრალოდ ვიყავი (გიო) ამის გაგონებაზე ნინას ფეხები აუკანკალდა -კკი ვიცი არც მე არ მიყვარხარ და შენთან

პირველი გრძნობები IIIთავი

-ნინა გთხოვ1 წუთი დაივიწყე ელენე და ჩამეხუტე (გიო) -არ შემიძლია გიორგი გაიგე ჩემიც ელენე ჩემი მეგობარია და ერთად რო დაგვინახოს გული ძალიან ეტკინება (ნინა) -ვერ დაგვინახავს აქ მარტო მე და შენ ვართ (გიო) -გიორგი რაგინდა (ნინა) -შენთან ერთად ყოფნა(გიო)

პირველი გრძნობები

ელენეს გააცნო თავისი მეგობრები და შეუდგნენ მომზადებას ნინას ძალიან ეშინოდა რაიმე არ წამოსცდენოდა. გიო ერთადერთი მეგობარი ბიჭი იყო ნინას რომელიც დემეტრემ არ იცოდა.ელენე და ნინა გვერძე სალაპარაკოდ გავიდნენ.

პირველი გრძნობები

ნინა დადიანი 19 წლის მაღალი,მწვანე თვალება,შავგვრემანი და ცოტა ცანცარა.ცხოვრობს თბილისში.სწავლობს უნივერსიტეტში.ჰყავს ძმა დემეტრე დადიანი 21 წლის.ერთმანეთი ძალიან უყვართ.ორივე ერთი ჭკუის

დაფარული გრძნობები #2

საჭესთან მე ვიჯექი,გვერდით გადარეული ბელა მეჯდა,ფეხები მაღლა ჰქონდა შემოწყობილი და მუსიკას ხმამაღლა ჰყვებოდა.უკან,პატარა ბავშვივით გაბუსხული ანჟელიკა იჯდა.ახლა ის,ძალიან ჰგავდა ბარბის თოჯინას,ღია ცისფერ თვალებს აქეთ-იქეთ აცეცებდა,თმები გაზაფცულის

ფერადი გრძნობები(დასასრული)

-ასეთი უნამუსო როგორ ხარ? ჯერ იყოდა ვითომ სახლი გაყიდე,მერე ჩემს ძმას ჩაუსახლდი ახლა კი ყველას შენს ნებაზე ატარებ. ეს ყველაფერი არ იკმარე,არ იკმარე ის,რომ ამ ხნის განმავლობაში ჩემი ძმის კმაყოფაზე ცხოვრობ და ახლა მათ მოსთხოვე შენთვის დაბადების დღე

დაფარული გრძნობები #1

ხიდის მოაჯირებს იდაყვით ეყრდნობოდა,ლიდა წიკლაური,თვალი ლაპლაპა გამდინარე მტკვარზე მიებჯინა, რომელიც გარე განათების, მბჟუტავ ნათურებს, მსუბუქ,ლივლივა ტალღებზე ირეკლავდა.ლიდა,ჭკვიანი გოგონაა,ლამაზი, წარმოსადეგი ახალგაზრდა.საამაყო შვილი,მეგობარი და

დაფარული გრძნობები #1-2

სარკის წინ ვიდექი,სრულიად შიშველი.წაბლისფერი თმები მხრებზე სუდარასავით მეფინა,ნაცრისფერ თვალებზე თითებს ვიტარებდი... მსიამოვნებდა სახეზე გრილი შეხება, მსიამოვნებდა და დახუჭული თვალებით ვცდილობდი ცრემლები არ წამომსვლოდა. ეს რაღაც გაურკვეველი გრძნობა