ჩვენი სიყვარული ისტორიას დარჩება4 (დასასრული)

აქ ყველაფერი ლამაზია, დიახ, პარიზი ხომ სიყვარულის ქალაქია.ლუკა ყოველთვის ანებივრებდა თავის პრინცესას სხვადასხვა საჩუქრებით.ლუსი თავიდან ჯიუტობდა, ისე იქცეოდა თითქოს ლუკა ეზიზღებოდა და არც პარიზში სიამოვნებდა მასთანერთად ყოფნა, სინამდვილეში რაც უფრო

სულ როგორ ეცემი ქავთარაძე (დასასრული)

*** -რააა ??? -გაკვირვებლმა ვკიტხე მე -რაც გაიგე! -მიტხრა და თბილად შემომხედა -რა ალექსანდრე დამცინი ??? -ღრმად ჩავისუნთქე -რა რატო? -გაკვირვებულმა გამომხედა მერე კი ისევ გზას გახედა -რა რატო? წეღან სიყვარული აგიხსენი შენ კიდევ დამცინი დღეს უკე

ისევ ტვილდიანი... (8) დასასრული

სვანეთში ყოფნის ბოლო დღე იყო... იმის გამო რომ წუხელ 3 საათზე დავწექით შუადღესაც გავიგრძელე ძილი მაგრამ ვინ დაგაცადა საშინელმა ხმაურმა გამომაღვიძა თავზე ბალიში დავიფარე და შევეცადე დამეძინა მაგრამ ხმაურმა იმატა და მეც მეტი გზა აღარ დამრჩა ავდექი და

დასაწყისი და დასასრული

ყველაფერს აქვს დასაწყისი და დასასრული-სიყვარულსაც და სიძულვილსაც, ბედნიერებასაც და უბედურებასაც, სიცოცხლესაც და სიკვდილსაც, დიახ სიკვდილსაც. თუმცა ეს ყველაფერი ისეა ერთმანეთზე აწყობილი, რომ გვიჭირს ვთქვათ სად დაიწყო და სად დამთავრდა, რა დაიწყო და რა

უნდა წავიდე დასასრული

თითოეული სიტყვის მნიშვნელობა იმდენად მტკივნეული გასააზრებელი იყო ჩემთვის, რომ მერჩივნა საერთოდ სმენადობა დამეკარგა... იმ გულის ტკენით და იმის გააზრებით რომ გაბრიელს ჩემთვის ცოლობის თხოვნა უნდოდა და ახლა ჩემი უაზრო ახირებების გამო გადაიფიქრა თავის

ვიდრე ყვავიან შროშანები [14] [დასასრული]

_სანდრო, გაიღვიძე, აქ ვარ... შენი ელო აქ არის... დავაგვიანე, ძალიან დავაგვიანე, მაგრამ ხომ მოვედი არა? მაპატიებ? შეცდომა ვის არ მოსვლია, მაპატიე რა, გთხოვ მაპატიე რა... ასე არ უნდა მომხდრიყო. ჩვენ ასე არ უნდა გვეცხოვრა სანდრო. მე არ უნდა ვიყო ახლა

როცა იბრძვი, გწამს, გიყვარს! –4– (დასასრული)

ცხოვრება კამფეტი არ არის, მუდამ ტკბილი გემო რომ ჰქონდეს. არც ფუნთუშაა, ზედ დაყრილი შაქრის პუდრა და ქიშმიშები რომ შეჭამო და შიგნეულზე უარი თქვა. მთავარი შენი მონდომებაა, ამ მონდომებას კი რაღაც მიზანი და სტიმული სჭირდება! ზოგის შემთხვევაში ეს

თაღლითი და მატყუარა (დასასრული)

-თქვენი? რა თქვი თქვენიო?-იცინის დადა.-ნუ, რახან თქვენ გინდათ, რომ ჩემი მატყუარა გერქვათ, მუდამ ასე იყოს!-მეუბნება დადა. ვწითლდები, ჩემს ნათქვამს რომ ვიაზრებ, თუმცა მეც ეს არ მინდოდა?! -მეგონა, არ მაპატიებდი!-ვამბობ მე.-გამაოცე!-ავღნიშავ. -ახლა უფრო

მხოლოდ მთებშია ბედნიერება -6- (დასასრული)

მინდა რომ სულ ჩემს გვერდით იყოს.ვხვდები რომ ჰაერზე მეტია ჩემთვის.მის გარეშე ჩაიც კი ფილტვებს მიციებს. როდესაც ვიყურები მის თვალებში და ჩემს ანარეკლს ვხედავ, ჩემზე ბედნიერი ადამიანი არ დაიარება ამ სამყაროში...! ნათქვამია ხშირად რთულ გზებს ულამაზეს

მექალთანე თუ მესაკუთრე .....(დასასრული)

თავში მხოლოდ დიტო მიტრიალებდა, მხოლოდ მას შეეძლო ჩემი დახმარება და გადავწყვიტე დამერეკა.-დიტო, შენი დახმარება მჭირდება.-რამოხდა გიო?-მოკლედ ერთი მეტენება და მეუბნება რომ ჩემგანაა ორსულად, მეკი მგონია მატყუებს და მოკლედ მჭირდები რა...