ერთად ყველაფერს შევძლებთ!(6)

ალბათ გაგიჩნდებათ კითხვა რა გეგმები უნდა ჰქონოდა ერეკლე ლუკასა და ტასოსთან დაკავშირებით.მაგრამ წარმოუდგენლად მოგეჩვენებათ ეს ამბავი მოკლედ ერეკლეს უნდოდა რომ ლუკა და ტასო დაექოწინებინავდა შემდეგ ამით გოგასთან დაახლოებულიყო...

ერთად ყველაფერს შევძლებთ!(5)

მეორე დღეს ტასო გამზადებული ელოდა ლუკას,სახლში ძალიან ღელავდა რადგან იცოდა დიდ რისკზე მიდიოდა.ახლა მამამისის მკვლელის კომპანიაში უნდა მისულიყო...ღელავდა მაგრამ იცოდა რომ ამ საქაღალდით კიდევ უფრო მიუახლოვდებოდა მიზანს და ამ ჩახლართულ საიდუმლოს ბოლოს

ერთად ყველაფერს შევძლებთ! (5)

_დაწყნარდი ტასო გთხოვ წავიდეთ ლუკამ ტასოს ხელი მოხვია და მანქანისკენ წაიყვანა ჩასვა და თვითონ მძღოლის ადგილი დაიკავა ადგილს წამებში მოწყდა ცოტახანში ულამაზეს ადგილზე იყვენე —ტასო გადმოდი და დაწყნარდი

ერთად ყველაფერს შევძლებთ(7)

არ ვიცი რა ვთქვა საერთოდ ჩემზე უნამუსო ადამიანი თუ არსებობს ეგეც არ ვიც ძალიან დიდ ბოდიშს გიხდით იმისთვის რომ ამდენი გალოდინეთ მთელი 1 თვე ვზარმაცობდი ძალიან მეზარებოდა წერა და არ მინდოდა რამე მიმეფუჩეჩებინა და იმედია მაპატუებთ შევეცდები ესე აღარ

ერთად ყველაფერს შევძლებთ! 4)

ლუკა უკვე ტასოს სახლთან იდგა და ზარს რეკავდა როცა ნინა დაინახა ქალი ვიღაცას უყვიროდა და აშკარად ანერვიულები იყო ლუკა მასთან მივიდა როცა საუბარი llდაამთავრა —გამარჯობა ქალბატონა ნინა ძალიან ვწუხვარ თქვენი მეუღლის გამო მე ეს ყველაფერი ახლახან გავიგე

ერთად ყველაფერს შევძლებთ!(3)

—რაა?შენ ჩემი ძმა მოიცა ეგ როგორ ვერ გავიგე მე ძმა არასდროს მყოლია —ვიცი ვიცი ანა რომ ახლა გაურკვევლობაში ხარ მაგრამ დამიჯერე ეგრეა მე გოგოასა და ნინას შვილი ვარ გესმის შენი ძმა ვარ აქ არ ვცხოვრობდი ახლა გავიგე ეს ამბავი და ჩამოვედი მეც ეხლა გავიგე

დღეს, ხვალ, ზეგ,და უსასრულოდ ერთად ვიქნებით ჩემო

14 თებერვალი იყო როცა დავქორწინდი,დიახ 14, სიყვარულის დღე.ამ დღეს შექმნილი ოჯახი მგონია რომ უფრო დიდი სიყვარულით ცხოვრობს ვიდრე სხვა დანარჩენი,საოცარი დღე იყო როცა ალექსანდრემ მითხრა> მე შენთან მოვალ,მოვალ და მამაშენს შენს ხელს ვთხოვ.საოცარი

ერთად ყველაფერს შევძლებთ!(2)

-დილით ტასო ისევ საწოლში იწვა როცა გაახსენდა რომ მამას ვეღარასდროს ნახავდა გული შეეკუმშა მაგრამ მიხვდა რომ ცხოვრბა უნდა გაეგრძელებინა იცოდა რომ ის ხალისიანი ტასო ვეღარ იქნებოდა მაგრამ ცხოვრებას გააგრძელებდა ისწავლიდა და ოცნებას აისრულებდა და თან

ერთად უველაფერს შევძლებთ!!

გაშტერებული დაჰყურებდა მამის ცივ სხეულს უყურებდა ვერ დაეჯერებინა რომ ის აღარ იყო უყურებდა და ცრემლებიც არ მოსდიოდა გაოგნებული შესცქეროდა ხალხს ფიქრობდა რომ ეს ყველაფერი სიზმარი იყო და არა მწარე რეალობა ...ტკიოდა მაგრამ ამავედროს თან ბრაზობდა დედაზე

სკოლის მერხიდან ერთად (სრულად)

მინდა ვთქვა,რომ ერთი ადამიანი მუდამ ჩემს ფიქრებში ბუქსავატობდა,მაგრამ თავს არ ვაძლევდი მასზე ფიქრის ძალას.რაც მაღალ კლასში გადავდოდით,მით უფრო,ვანებებდი მასზე ფიქრს თავს..საქმე ის იყო,რომ ის ცუდად სწავლობდა,მერე კი სულ მიანება სკოლას თავი-სახეებს