ერთი მშვენიერი დღე

დილით როგორც ყოველთვის დემეტრეს კოცნამ გამომაღვიძა. მე შევიშმუშნე რადგან ისე მეძინებოდა არაფრის თავი არ მქონდა. -მარუს გაიღვიძე რაა-ყურთან მიჩურჩულა მან. -აუუ არა მაღვიძარა შენს გვერდით არ მჭირდება რაა-ავბუზღუნდი მე და დემესკენ გადავბრუნდი, ძალიან

ყვალაფერი ნიას ბრალია (ერთი "ქუთეისური" ამბავი) თავი2

ზლუქუნებდა და სრემლებს ღაპა ღუპით უშვებდა ეამაყებოდა იმ წუთ გაგა რომ ყავდა, –რა იყო არ მოგეწონდა დამიტო ტირი_სიცილით კიტხა დეიდაშვილს არადა ძალიან კარგად იცოდა რაც ატირებდა და ძალიან ტკენდა გაგას ნიცას ცრემლები_ჩემი სულელი გოგო მოდი აქ_გულზე მიიხუტა

ყველაფერი ნიას ბრალია (ერთი "ქუთეისური" ამბავი)

ნიცა: გოგონა რომელმაც ბევრი გამოიარა მის ასაკტან სჰედარებიტ ბევრი იტანჯა ყველას როდი შეუძლია 16წლის ასაკში გადაიტანოს დედის დაკარგვა ცოტა ხნის შემდეგ მამაც დაასაფლავა ცოლზე დარდმა შეიწირა დარცჰა ნიცა თინა ბებოსთან მარტოდ მარტო ქუთაისის ერტ–ერთ

ერთი ამოსუნთქვით ნათქვამი სისულელე

წვიმს გარეთ და გულისცემა ბარემ სამჯერ გამიხშირდა, ისევ ისე ჩვეულებრივ თეთრი ღვინო დავისხი და დარდის გუდა მოვიკიდე,სუნთქვა ისევ გამიჭირდა, ერთი ღერი ჩავაქრე და მივხვდი თურმე არ მიღირდა : რომ ამდენი ვიარე და გავუძელი ამდენ ტკივილს, რომ სულ ყველა ვინც

ერთი ნაბიჯი (1)

თითქმის მთელ ღამეს არ სძინებია, მაქსიმეს სიტყვებზე დაფიქრდა და ისე ცხადად იგრძნო მარტოობა უნებურად დაიწყო ტირილი. ამაზე ცუდი გრძნობა რა უნდა იყოს როცა სახლში არავინ გელოდება,როცა არავინ გყავს ვიზე ზრუნვასაც შეძლებდი,ადამიანი რომლითაც შენს არსებობას