თავადაზნაურული ამბები (5)

ბოლო შტრიხებიც შევისწორეთ და ნიკოლას დედასთან ერთად მისაღებში ჩავედით.მეგონა,რომ ყველასთვის შეუმჩნევლები დავრჩებოდით,მაგრამ რატომღაც ყველა ჩვენ გვიყურებდა და ანანოს წეღანდელი ნერვიულობა ჩემზეც გადმოდიოდა.როგორც იქნა,წრის შუაში მამიდა დავლანდე და

თავადაზნაურული ამბები (4)

შესანიშნავი ღამე იყო,ასეც ვერ ვიტყვით-ხმა დავიბოხე,თან ცოტა მაკლდა აჭიხვინებამდე.ანანო მოულოდნელად წამოხტა საწლოდან და მკერდსა და სასქესო ორგანოს ხელით იმალავდა,ალბათ თავი ტიტველი ეგონა ამ საწყალს. -რაა? რას ამბობთ? ეს რა საუბარია? სადა ჩემი

თავადაზნაურული ამბები (3)

-როგორც იქნა,გიპოვეთ! ბავშვების კვალობაზე ბევრი დაგილევიათ-ირონიულად შეგვათვალიერა ორივე. -ნიკო ძია,ძიძობა როდიდან დაიწყეთ?-მეც ირონიულად ავხედე,თან თვალებს ძლივს ვახელდი. -მადლობა მამიდაჩემს უთხარით,რომ აქ ვარ! -მადლობა მამიდაშენს,ღმერთს,ყველა

თავადაზნაურული ამბები (2)

აეროპორტიდან გამოვედით თუ არა,მამიდას ლურჯი თვალები მომხვდა მხედველობაში და ეგრევე მისკენ წავედი,მინდოდა შევხტომოდი,მაგრამ გამახსენდა რომ მარტო არ იყო.ამიტომ დინჯი ნაბიჯით მივუახლოვდით მე და ანანო ქალბატონ ლელას.რომ დამინახა, თავი ვერ შეიკავა და

თავადაზნაურული ამბები (1)

-დედიკო,რამდენჯერ უნდა გითხრა,რომ ეს ქაჯური საქციელები დახვეწო?!-მართალია,ბოლოს და ბოლოს,აზნაურების ოჯახში ვთხოვდები!-რააა? შენ რა თანახმა ხარ დედიკო,რომ ის ბიჭი გაიცნო?-სიხარული მაინც ვერ დამალა დედაჩემმა.