*მამაკაცი ბნელი ჩიხიდან (თავი 10)

"რა მოხდა და გუშინ ჩემივე საკუთარი ხელით მოვისპე ბედნიერება!"_ყვირილით ვამბობ გულში. ფიზიკურად ალბათ სულ არაფერი დამეტყობოდა გოგოების მოწყენილი სახეები რომ არა. ბოლს და ბოლოს ჩემმა ქვის გულმაც დათმო პოზიცია და ადამიანური გრძნობებისთვის მომცა

შვიდი ვალენტინობა (თავი 4)

ეს თქვა გასწორდა პიჯაკი შეიკრა და საათს დახედა. ერთ წამში კი ზარის ხმაც გავიგონეთ. ძეგლივით იდგა იმავე ადგილას და გასვლას არ აპირებდა. მეც ვერ მოვიკრიბე ძალა რომ ავმდგარიყავი, ყველა გადიოდა აუდიტორიიდან მეც ლისამ გამომაფხიზმა და კართან მივედი როცა

ფულზე ღირებული 11 თავი

დილით რაღაც უცნაურმა შეგრძნებამ გამოაღვიძა ეკო.ფრთხილად დააშორა ქუთუთოები ერთმანეთს და მის ლამაზ თვალებს მზის სხივებით გაცისკროვნების საშუალება მისცა. მაშინვე წააწყდა ლამაზ,თითქოსდა ამოუცნობ,მაგრამ ბედნიერებისაგან მოკაშკაშე მწვანე

ადამიანებს ძალუძთ ტკივილის გადატანა სიყვარულის მეშვეობით (მესამე თავი)

-იცი აქ მხოლოდ იმ პერიოდში დავდივარ როცა ძალიან მოწყენილი ვარ ან უბრალოდ სიმარტოვე მჭირდება, ეს ადგილი რამოდენიმე თვის წინ ვიპოვე, მაშინ როდესაც შენ პირველად შეგამჩნიე, იმ დღის შემდეგ სულ შენ გხედავდი ისე გამოვიდა რომ ჩემი ლექტორიც გახდი, სულ შენზე

შემიყვარდი სულელო(მეცხრამეტე თავი)

თბილისის ქუჩები 5თითივით ვიცი ამიტომ გზას გავუყევი.ვაკოზე ფიქრებმა შემომიტია ვერვხვდებოდი რატომ მტანჯავდა მას ხომ სხვა "ნაშოჩკ" ყავდა.ქუჩიდან ქუჩაზე გადავდიოდი მექანიკურად მივუყვებოდი გზებს.ამ ფიქრებიდან ვიღაცის შეხებამ გამომიყვანა.შევკრთი და

სანდროს მკვლელი ვიპოვე (4 თავი)

მითხრა თუმცა ხან მეძინა ხან მოსწავლეები მყავდა და ვერ მოხეხდა რომ მენახა,მიოხედავად იმისა რომ ძალიან მენატრებოდა , აი ყველაზე მთავარი დღეს კიდე დიმიტრი შემოვიდა დილით 1 ისთვის კოკა მოვაო და აღარ დაგეძინოსო, მეც გავუღიმე და მოვემზადე, პირველს აკლდა

ომგამოვლილები (თავი 3)

მერე მის ბინაში აღმოვჩნდი... ხელში ამიყვანა... მერე კიდევ ბევრი დავლიეთ... შემდეგ რაღაცეებზე ვსაუბრობდით, მისი ამობურცული სქელი ტუჩები გამომწვევად მიმზერდნენ. ვისკით სავსე ჭიქა ხელში აიღო და ფანჯრისკენ წავიდა. ღამის თბილისი, ათასობით ლამპიონი,

დააფასე საკუთარი თავი (2)

ამის შემდეგ უკვე ბუნდოვნად მესმოდა.არ მახსოვს როგორ დავტოვე ჯერ საკლასო ოთახი და შემდეგ სკოლის შენობა.სკოლიდან ვარაუდით გამოვედი.მეგონა მოჩვენებები დამეწყო კარებთან მომღიმარი კოტე რომ დავინახე,რომელსაც ჩემი დანახვისთანავე დაუსერიოზულდა სახე.

შვიდი ვალენტინობა (თავი 3)

გეგა ლომიძე თვალს არ მაშორებდა და სიმართლეს გეტყვით, არც მე მინდოდა, რომ თვალი მოეშორებინა ჩემთვის. მეორე ბიჭს კი როგორც შემდეგ გავიგე ირაკლი ერქვა და როგორც შემდეგ შევატყვე ლიზა მასში მომდევნო საკბილოს ხედავდა, ანუ ახლავე უნდა მეფიქრა ირაკლი მალე

ნაყიდი სილამაზე [8 თავი]

საავადმყოფოში შესვლისთანავე ანა გაფართოებული თვალებით მომვარდა და მაგრად გადამეხვია. მაქსიმალურად ვცდილობდი თვის შეკავებას. მეც მთელი ძალით მოვეხვიე და თავი მის თმებში ჩავმალე, რომ როგორმე აცრემლებული