იცოცხლე რენე, გიგრძენი (თავი 2)

დილა ჩვეულებრივად გათენდა, კარგი ამინდი იყო. -ადექი, ბიჭო, საუზმეზე დავაგვიანებთ - უკვე გამოწყობილი ერო ალის აღვიძებდა. -აუუუუ, ატრაკებ რა... დამაძინე, ბლინ, შენ აქ კარიერული წინსვლის ტრენინგზე ხარ თუ ყაზარმაში?! - ალის დილის ბუზღუნი რეჯიმში

იცოცხლე რენე! შენთვის ვიცოცხლებ ( თავი 1 )

-ჩემთვის - უპასუხაა ალიმ და ფრთხილად ჩამოჯდა ციცაბო მთის ერთ-ერთ უიმედო ქვაზე. იყურებოდა რენე ალის წყნეთის ტყეში უაზროდ ბოდიალისას შემთხვევით შემოფეთებული მოშიშვლებული წერტილიდან და მიუხედავად იმისა, რომ მის უკან ბევრი ადამიანი სუნთქავდა,

იცოცხლე ჩემთვის

ერთ დილით როგორც ყოველთვის სამსახურში მიდიოდა, აი მიუახლოვდა გზაზე გადასასვლელს, გზის მეორე მხარეს თავისი საქმრო ელოდა, ხელი დაუქნია, შუქნიშანში ჩახატული მწვანე კაცუნა აინთო და ორი სიხარულით აძგერებული გული ერთმანეთისკენ დაიძრა. მიუახლოვდნენ

იცოცხლე ჩემთვის

ლიკა თანდათან დაუბრუნდა ჩვეულ ცხოვრებას, თითებიც დაიმორჩილა და ხატვა კვლავ მისი ცხოვრების განუყოფელი ნაწილი გახდა. ანდრია მის ცხოვრებაში აღარ გამოჩენილა და მისი არსებობაც ლიკამ მოგონებებისათვის განკუთვნილ გონების ბნელ კუთხეში გადამალა. მის

იცოცხლე ჩემთვის

ლიკამ ჩიხში შეუხვია და მოულოდნელობისგან გაშეშდა. სახეზე შეძრწუნება გამოეხატა და პირველი რაც თავში მოუვუდა აზრად იყო სიტყვები,,გაიქეცი ლიკა გაიქეცი“. მისი შიში და გაქცევის სურვილი კი გამოწვეული იყო მისი მხსნელის მოქმედებით. როგორც კი ლიკამ ჩიხში