კუბიდონი ციხის კართან

თითქოს დრო არ მიდის წყდება, თითქოს ტკივილს აღარ უჩანს ბოლო თითქოს ყველაფერი მორჩა თითქოს აღარახარ მარტო...

ფერმკრთალდება შენი ჩრდილი კართან

ფერმკრთალდება შენი ჩრდილი კართან, მელოდიაც ჰარმონიას კარგავს, უიმედო მონატრება ბართან ალკოჰოლის სურნელებას ქარგავს...

უფლის კართან..

„მე რომ ვმღერი უფლის კართან სიყვარულის საგალობელს არ ვიქნები მე იმათთან ვინც არ იხდის სამადლობელს,ჩამოვჯდები იქვე ქვაზე რაღაც კარგი გამახსენდა ჩემი ლექსის თქმაზე დედიკოც რომ ატირდა,არ იდარდო ჩემო დედი მე არა ვარ ისევ ბავშვი ბავშობისას რომ