ლილის დღიური

არ ვიცი რითი დავიწყო წერა. გეტყვით რომ მე ლილი მქვია და 8 წლის ვარ. ვსწავლობ სკოლაში და მყავს ძალიან კარგი მშობლები, რომლებსაც ძალიან ვუყვარვარ. მამა არქიტექტორია, დედა კი-დიასახლისი. ჩვენ გვყავს კატა-ჯინევრა. ის მსუქანაა და ფუმფულა. სულ თეთრია,

ლილის დღიურები 3

დღეს დილით პარიზი უჩვეულოდ თბილია... ლეიბიდან დგება და ზანტად მიდის მაგიდასთან... საშინლად შია... გუშინდელზე იცინის... როგორ შეიძლება ერთიდაიგივე გოგო ორჯერ შეხვდეს ან მუდამ იკვნიტოს ფრჩხილები მანამ სანამ სისხლი არ წამოუვა... მაგიდიდან რამოდენიმე

ლილის დღიურები 2

ისევ სარკესთან დგას ამჯერად უკვე ძირში დაჭრილ ფრჩხილებს იკვნეტს და ნუნებიდან სისხლს იდენს... გარეთ გასასვლელად ემზადება... წამიერად შეშინებული მოცილდა სარკეს და ხარხარით გავარდა გარეთ... ბინის ქირას ხანდახან იხდის... ზოგჯერ კი ნახევარს იხდის... ეს

ლილის დღიურები 1

-ჩემი ნება რომ იყოს დიდი სიამოვნებით ჩავუმსხვრევდი დროს თავის ქალას რადგან მეზიზღება დასასრულის შეგრძნება რომ არ აქვს... და საერთოდ არსებობს დროის ბოლო? საერთოდ სად არის ბოლო და სად იწყება?! უცნაური და უფორმოა მთელი სამყარო ისე როგორც მე...რძელ

ლილის დღიურები

ძალიან დიდი ხანია რაც არაფერი დამიწერია... მართალია სულ ორიოდე ადამიანი თუ კითხულობდა ჩემს სიახლეს თუმცა რაღაც ახალი მომაფიქრდა და მეც დავუბრუნდი ჩემთვის ნაცნობ ვებ-გვერდს...საერთოდ არ არის დამღლელი ეს თოვლიანი ამინდები... ჩემთვის ყოველ