"რაჭა, ჩემო სიყვარულო.."

-რას ბოდავ, ქალო? სულ გარეკე?-შეუღრინა ელენემ. -ვერ დაინახე მაინც ვინ იყო?-არ მიაქცია ელენეს ნათქვამს ყურადღება. -ვერა. -დებილკა. მომიშალა ნერვები.

სიყვარულო!(დასაწყისი)

სიყვარული ამ გრძნობამ მე შემიპყო ალბათ ყველაზე სკეპტიურად ნანწყობილი ადამიანი ვიყავი სიყვარულის მიმართ მაგრამ როცა ეს გრძნობა თავად განვიცადე მივხვდი რომ მე სულელი ვიყავი იქამდე სანამ ამგვარად ვფიქრობდი სიყვარული ყველაზე მაგარი გრძნობაა დედამიწის

რას ვიფიქრებდი სიყვარულო შეგიზიზღებდი?!

სიყვარულიდან ერთნახევარ ნაბიჯს დავითვლი და სიძულვილი ჩემს სხეულში აბობოქრდება... გავბედავ მერე, ანთებული თვალებით გეტყვი: "მე შენ მიყვარდი, თუმცა უკვე ზიზღი მერევა..." შენ იგრძნობ ტკივილს, იმედები განადგურდება... დაგტანჯავს ფიქრი, რომ დაუშვი მძიმე

ჭეშმარიტო სიყვარულო

ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო, წყნარად და მშვიდად ვიყავი მარტო მომავალში თუ ეს გული გაიყო, ვერ იფიქრებდა ეს გრძნობა ფართო... შემოდგომის ის დღე იყო ლამაზი, დაგინახე შენ ლამაზი და ნაზი... შემიყვარდი და დამჭერი ძლიერ, ბევრჯერ მოვკვდი მე ამ გრძნობის მიერ

სიყვარულო გამანადგურე

ძნელია მოტეხილი ფრთებით ისევ აფრენა. ზოგჯერ არის მომენტები როდესაც რაიმეს გამო ცუდ ხასიათზე 'დგები', როდესაც აღარაფერი გინდა, ფიქრობ "რატომ არ გავქრები?", "იქნებ დავისვენო მეც და სხვებმაც"-ო,

სიყვარულო მე'ცისარტყელები

სიყვარული? გრძნობა რომელიც ყველაფერს ცვლის, ყველა'ფერს, გრძნობა რომელიც ორ ადამიანს აკავშირებს ერთმანეთს, გრძნობა რომელსაც სიტყვებით ვერ გადმოსცემ, გრძნობა რომელსაც ყველაფერი შეუძლია, სიყვარული, ეს ისაა რაც ბევრს არ შეუძლია, ეს ისაა რასაც დაცვა

რაჭა ჩემო სიყვარულო 1

დილის ხილზე მეტად არაფერი მიყვარს თუმცა უნივერსიგეტის გადამკიდე სულ ადრე მიწევს ადგომა.მე მარიამ სიხარულიძე ვარ,ფსიქოლოგიის მეორე კურსის სტუდენტი.მოკლედ მოგიყვებით ჩემზე,დავიბადე და გავიზარდე გურიაში, უნივერსიტეტში ჩაბარების შემდევ მომიწია

ვიცი, სიყვარულო! რომ არ გენატრები!..

თვალებს დავხუჩავ და ისევ დაგინახავ კვლავაც ძილმორეულს ფიქრად დამაწვები ვიცი,სიყვარულო! გულში არ მინახავ!.. ვიცი, სიყვარულო! რომ არ გენატრები..

სიყვარულო ჩემო (ნაწილი2)

თუმცაღა ვალდებულება მაიძულებდა ნიკთან ერთად ამ ღამის გატარება,ვფიქრობდი მე რომც არა მასწავლებელი იულია ჩემს მეწყვილედ მაინც და მაინც ნიკს აირჩევდა.გადავხედე ანა,სდიდხნიანი ყოყმანის შემდეგ ანას იმედიანი სახის წყალობით დავთანხდი ამ აზრს და

სიყვარულო ჩემო (ნაწილი 1)

დროსთან ერთად,გადის საათები,წუთები,წამები და მათ შორის წარსულზე მოგონებანიც. ფანჯარასთან ჩაფიქრებული კი ვაანალიზებ რომ დრო და დრო მტკივნეულად თუ საამოდ გვედება გულზე ხიჭვათ განვლილი წლები. ზამთრის სუსხსა და სიცივეში,პლედში გახვეული ვზივარ