უცებ...

უცებ გამოჩნდი!!! უცებ გამოჩნდი!!! უცებ ფამოჩნდი!!! და გვირილები ეს დღის თვალები მე... მე ვერ გელევი

უკონტროლო გრძნობები (პირველი ნაწილი)

დამშვიდდი პატარავ-როგორ დავმშვიდე რას ნიშნავს ეს ყველაფერი? ხმას ავუწიესავით მაგრამ არ გამომივიდა როგორ შემეძლო მისთვის მეყვირა-შენი გადარეული დაქალის ბრალია ყველაფერი აღარაფერი მითქვამს, არც მას,

ნუ მეთამაშები.! (თავი 12)

-ყველაფერი კი არ უნდა ილაპარაკო ძმაო. -ბაკალი მაგიდაზე დადო და მიწის თხილს დაწვდა. -საოცრებააა ისე უცებ გამომეცხადა სამსახურში. -მე კი არა შენ გამომეცხადე. -შევუსწორე.-გეყოთ ჩემზე ლაპარაკი .

მე გაზაფხულთან ერთად წავალ (სრულად)

-უნდა გამიშვა,- იძახის უცებ დაჩი,- მეც გაზაფხულთან ერთად წავალ,- ამატებს უცებ. ტორი კრთება და უყურებს ბიჭს, რომელიც მას მზერას არ აშორებს. წვიმა წყდება, მაგრამ უსიამოვნო შეგრძნებას და წინათგრძნობას ტოვებს გოგონას გულში.

თუ სახეზე შემომხედავ, დაინახავ უცებ ღიმილს,

თუ სახეზე შემომხედავ, დაინახავ უცებ ღიმილს, ვერ მიხვდები, რომ მე ჩუმად ამით ვფარავ გულის ტკივილს... გავუყვები ღამით ქუჩას და ავხედავ სავსე მთვარეს,

ჰო, ასე უცებ დავნებდი ავდარს!

ოცნება მქონდა მომავლისფერი და შენი ტკენა არასდროს მსურდა! მინდა გახსოვდეს, მუდამ მიყვარდი... სხვისი ცხოვრების არასდროს მშურდა! მზე ჩაესვენა... გამქრალ ოცნებად იქცა კარმენის წითელი კაბა! ჰო, ასე უცებ დავნებდი ავდარს, ზედმეტად ადრე დავკარგე ძალა!

სიცივე უცებ იპოვნის ბინას...

სიცივე უცებ იპოვნის ბინას, თითქოს საათის ისრებსაც ყინავს, ვარსკვლავებს შორის გოლიათს სძინავს, ღრუბლის საბანთან ნიავიც ფრინავს.

უცებ გამუქდა და მორჩა!

უბრალოდ დიდი დრო გავიდა, უბრალოდ ბევრი რამ მოხდა! გამიუფერულდა სამყარო... უცებ გამუქდა და მორჩა! სუყველა ჩემს ბავშვურ ოცნებას, ხატის წინ ჩემს ბავშვურ თხოვნას,