უცნობი თაყვანისმცემელი (7) დასასრული

ამ ამბის შემდეგ ნინის სახეს ღიმილი აღარ ღირსებია,წვრილ,სრულყოფილ და ლამაზ ტანს ფერადი ტანსაცმელი,ის დიდ,ლამაზ,ლურჯ თვაებს ცრემლები არ მოშორებია. ოთახში ჩაიკეტა და აღარ გამოდიოდა.საჭმელს აღარ ეკარებოდა.სალომე 2 ლუკმას თუ ჩაატენიდა პირში ისიც როცა

უცნობი თაყვანისმცემელი (6)

- დაწყნარდი რა!შენ გგონია მე კარგ დღეში ვარ?მოკვლა და მუქარა საქმეს რომ შველოდეს ნახევარი თბილისი დაბრედილი იქნებოდა ! აზრზე მოდი ე!დაფიქრდი რას აკეთებ,ამ ნაძირალის გამო შენი ცხოვრებაც უნდა დაანგრიო,ნინისიც და ჩემიც გესმის?შენ თავს შეხედე არ გავხარ

უცნობი თაყვანისმცემელი (5)

ბავშვებო ძალიან დიდი ბოდიში ამდენ ხანს რომ არ ვაგრძელებდი უბრალოდ პაროლი დამავიწყდა და ძლივს აღვადგინე კიდევ ერთხელ დიდი ბოდიში და გპირდებით მალ-მალე დავდებ ახალ თავებს კომენტარებს რომ ვკითხულობ სტიმული მეცემა,იმიტომ რომ ძალიან დადებითია ყველა და

უცნობი გულის მბრძანებელი !

-ვატო...ლუკა როგორ ხართ? -რეზი ვთევზაობთ დღეს ბუნებში ? -თქვენი არ ვიცი ,მაგრამ მე ნამდვილად ვაპირებ ... -რას აიჩემებ ხოლმე ამ უცნაურობებს ... წამოდი დაჯექი სადმე ბარში ,ლამაზი გოგო ''ააგდე'' და იგულავე დილამდე _ცხვირი აიბზუა ლუკამ -და ელოდე

უცნობი ნიღბით (ნაწილი III)

აგერ უკვე მერამდენე წელია აკაკსა და თამარს ნელისა და გივის ატანა უწევთ. როგორი არის ორი იმერლის კარის მეზობლად ყოფნა, თანაც როგორი იმერლების?! რამდენჯერ არ დაამთავრებინა ნელიმ საქმე ცოლ–ქმარს, ის რომ არა, რა იცი, იქნებ ახლა პატარაც კი ყოლოდათ,

უცნობი ნიღბით (ნაწილი II)

„ნიფხავის“ და კოპლებიანი მაიკის ამარა გამოვარდა გივი სადარბაზოდან. თავზე რიტმულად ირტყავდა ხელებს და აქეთ–იქით ქანაობდა. –მიი, შე კაცო, დაუძახე ვინმეს, რას ირტყავ მაგ გამოჩერჩეტებულ თავში ხელებს! – აქოთქოთდა მოხუცი ქალი.–ბატონო ალექსანდრე, არც კი

უცნობი ნიღბით (ნაწილი I)

–ოცდაოთხის, – მიუგო დამორცხვებით კატომ. –ბიჭია? – თვალების ციმციმით შეეკითხა კიდევ. –კი. –ამ ბიჭუნას სადღეგრძელო.. – კიდევ ახალი სადღეგრძელოს წამოჭრას შეეცადა ლევანი, თუმცა კატომ ახლა უფრო ძლიერად მოქაჩა მისი პიჯაკს და სიძლიერით დაემხო მამაკაცი

უცნობი

იცით? მასე ერთი ბიჭი მოსწონდა მისი საოცრად ლამაზი თვალები მოსწონდა თვალი თვალს უსწორდებოდა და წამით ორივეს გული რაღაც საოცარს გრძნობდა