უცნობი გოგოს დღიურები (თავი 1)

-მესმის მაკა მაგრამ ლალი ჩემი და იყო აქამდე უნდა გეთქვათ მისთვის სიმართლე!მე ამ დროს გაშეშებული ღია კარში ვიდექი და ვერ ვაზროვნებდი, მეგონა ისევ მეძინა და რაღაც კოშმარში ვიყავი, ჩემი ტვინი ვერ აღიქვამდა გაგინილს

უცნობი თვალების მეგობარი

სუნთქვაშეკრული ისევ ჩვეული კოშმარებიდან გამოღვიძებული, ოფლის მდინარეში ჩავარდნილი ძაღლის მსგავსი ვარ. აღარასდროს დამთავრდება? კიდევ დიდხანს უნდა მტანჯოს?- ვბუტბუტებ ჩემთვის. მაღვიძარის დარეკვამდე კიდევ 45წუთია, ვცდილობ ძილში ჩაძირვას, მაგრამ 37-ე

უცნობი თვალების მეგობარი

როდესაც საოპერაციო ოთახის კარები იხურება და განურჩევლად ყველა, იმედის და სიამაყის თვალებით შესქცერის ქირურგს, საუკუნოდ იწელება სულ რაღაც ერთი წამი.. წამი, რომელიც ერთდროულად მოიცავს ყველაფერს... ერთ შანსს, იმედებს ან შესაძლოა იმედგაცრუებასაც,

უცნობი მწერალი

კიტს მამა ადრეულ ასაკში გარდაეცვალა.დასტრესილმა გოგონამ თავი მწერლებს და მათ წიგნებს შეაფარა და რეალობას მოსწყდა. თვითონაც დაიწყო წერა და ამით საკმაოდ პოპულარულიც გახდა,თუმცა მაინც ყოველთვის იცავდა ანონიმურობას და ისტორიბზე "უცნობ მწერალს" აწერდა.

უცნობი შავებში

წვიმიან ამინდიში გოგონა მირბოდა მთელი ძალით ცდილობდა ვიღაცას გაქცეოდა მაგრამ როდესაც შეუხვია გაჩერდა ძლივს სუნთქავდა გოგონა უკან შებრუნდა უეცრად შავებში ჩაცმულმა კაპიუშონიანმა კაცმა წავლო მხარში ხელი და წაიყვანა მანქანაში ჩასვა ხელები გაუკოჭო და

უცნობი,მაგრამ ნაცნობი (1)

ახალი ვარ და ეს ისტორიაც პირველია ამიტომ ყველანაირ რჩევას მივიღებ თქვენგან.იმედია ცოტათი მაინც მოგეწონებათ.

უცნობი

მხოლოდ სულ ერთხელ მინახავს,სურვილი რა წამოფრინდა, სრულიად უცხო ქალისთვის გულის გადაშლა მომინდა.მივმართე დახმარებისთვის,რომ მისი აზრი გამეგო,იქნება სამომავლოდაც ოცნების კოშკი ამეგო...იქნება უცხომ უფრო თქვას

''უცნობი ქალის წერილი'' (ჩემეული გაგრძელება)

,,მწერლის წინ აღიმართა ქალის უხილავი სახე და იმ ქალზე ფიქრმა შეიპყრო, როგორც შორეულმა მუსიკამ.’’ ახსენდებოდა ნელა, მაგრამ მაინც, ლამაზი ქალიშვილი..

უცნობი ქალი

მიტოვებული გადაგდებული მივწყებული დაგადამთიელი გადაკარგული უცხო მხარეში უცხო კალამით ხელში გული ტკივლით დარდით სავსე დააბიჯებდა მძიმე სხეულით ჩამოჯდებოდა დაიწყებდა წერას ახსენდებოდა წარსული მწარე ფიქრებში სულ მთლად გადაკარგული კარგდავდა დროის

უცნობი (სრულად)

დამღლელი სამუშაო საათების შემდეგ გზის განახლების მიზნით გადათხრილ პეკინის ქუჩას აფთიაქში ალერგიის წამლის ყიდვის მიზნით მივუყვები. სარემონტო პროცესის გამო ჰაერში მტვრის განუსაზღვრელი სიმაღლე თავისუფლად დანარნარებს და ადგილობრივი მოსახლეობის სრულ