წარსული,აწმყო,მომავალი.(2)

კაბინეტში შესვლისთანავე საოცარი სუნი ვიგრძენი-ცივი და მკაცრი,ვარდისა და პიტნის არომატს დართული. ჩემი უფროსი კი სკამზე იჯდა,თან ხედს გაჰყურებდა ფანჯრიდან.შემოტრიალდა თუ არა მივხვდი,რომ აქამდე თითმის არასდროს მყავდა ნანახი.თუ მისი თაფლისფერი

წარსული,აწმყო,მომავალი.(1)

უაზროდ ვზივარ კომპიუტერთან და ვათვალიერებ სიახლეებს,თუმცა ახალი მაინც არაფერია,მხოლოდ ერთი ახალი მესიჯი...წარმოუდგენელი ამბავია. -რას შვები? ზოგადად საუბარს მისალმებით თუ არა,მოკითხვით მაინც იწყებენ. -ვერ დაიჯერებ და ვზივარ კომპიუტერთან და ვცდილობ

წარსული ანგრევს აწმყოს და მომავალს...

წლობით ნაგროვები ტკივილი ნელ-ნელა ჟონავს უკვე ვენებიდან... წარსულის მწარე გამოცდილება ანგრევს აწმყოს და მომავალს ერთად...

წარსული

თავი-1"წარსული"-იცი ამბობენ თბილისში გასვიანი დაბრუნდაო... ეს ფრაზა ყურში რამდენჯერმე ჩაესმა ლიზას და გაკვირვებული დაქალს მიაშტერდა...იმდენად მოულოდნელი იყო მისთვის კიდე დიდხანს იჯდა დადუმებული და დაქალის სიტყვებს აანალიზებდა..-ლიზა კარგად

შრამიანი წარსული 1 თავი

უბრალოდ გავჩუმდი, ყველაფრით ვარ განსხვავებული, ის აზიელია მე ევროპელი, მე 21-ე საუკუნეში ვცხოვრობ, ის კი მე-11-ში. ჩაცმულობა ეს ხომ სხვა თემაა. ამ დროში ჩემი ტანსაცმლით აღმოვჩნდი, მათ კი გრძელი ატლასის მოსაცმელები, გრძელი ნაჭრის შარვლები, რომლებიც

ბნელი წარსული ნათელი ოცნება (თავი 1)

„ნიკოლ. არ ვიცი როგორ დავიწყო ამ წერილის წერა... ჩემო პატარა გოგონავ, მაპატიე... მინდა იცოდე რომ შენთვის მე ყველაფერი კარგი მინდა რაც ამ ქვეყანაზე არსებობს. ბოდიში იმისთვის რომ ასეთი პატარა მიგატოვე, მაგრამ დაგტოვე იმ იმედით რომ უფრო კარგი მომავალი

ბოლო დამშვიდობება

ბიჭი მიუახლოვდა და ჩაეხუტა გოგო თავიდან ცოტა შეეწინააღმდეგა მაგრამ შემდეგ მიენდო მას.ბიჭმა იგრძნო რომ ამ ჩახუტებასაც არ ჰქონდა აზრი,არ მოდიოდა ამ გოგოსგან ის სითბო,რომელიც ქვეცნობიერში შექმნა,არც ეს გოგო ყოფილა ის ქერა ცისფერთვალება გოგო,რომელიც

ბინდიანი წარსული V

დემნამ თვალი ვერ მოხუჭა უყურებდა მძინარე ნენეს და ათასი ფიქრი აწუხებდა. რაღა ათასი, ერთი, ნუთუ ნენეც იმას ფიქრობდა და გრძნობდა რასაც ის?! დილით დემნამ სათბურიდან საუკეთესო ყვავილები მოკრიფა და ბალიშთან დაულაგა მის საყვარელ ქალს. უკვე მეორედ უყურებდა

ბინდიანი წარსული I V

ძაღლის გაყინული სხეული თავლაში თივაზე მოათავსა და თვითონ დამწუხრებული, განადგურებული სახლისკენ გაეშურა. ეს უკვე მეტისმეტია, კარებში შესული ალბათ ქალი ან შედარებით სუსტი მამაკაცი, რომ ყოფილიყო ბოლო ხმაზე იყვირებდა. -აქ რა ჯანდაბას აკეთებ? ვინმემ, რომ

ბინდიანი წარსული I I I

-დემნა როლები გავცვალეთ? -ზედმეტად მშვიდად ხო არ ხარ? -დღეს გული გადავუშალე შენს ნენეს, ანგელოზი ვგონივარ, ცოტას გავერთობი და შემდეგ მოვიშორებ თავიდან, საშიში რამე რომ იყოს უკვე იმ გზაზე