ჩემი ღიმილიანი ბიჭი... ჰალსტუხით [20] დასასრული

დასასრული ?! ნამდვილ სიყვარულს არ აქვს დასასრული.. ის არამარტო დასასრულის არამედ მუდმივობის საზღვრებსაც სცდება ... სიყვარული მიჰყვება მარადისობას.. მაგრამ მგონი ამ უკანასკნელსაც სჯობნის... ეს იყო თებეას და ტატოს ისტორია.. ბოლო თავი.. მაგრამ არა

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი... ჰალსტუხით [19]

- მომიყევი ბებია აბა შენზე.. ღიმილით დაუსვა მოხუცმა თებეას მუხლზე ხელი...- რაგაინტერესბთ, მკითხეთ და გეტყვით.. მორიდებით უთხრა თებეამ და გაუღიმა- ახლა ჩემი ტატო რომ ცუდ გოგოს არ მოიწონებდა ვიცი მე მაი ამბავი.. ჩაილაპარაკა ამაყად და თებეა

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი... ჰალსტუხით [18]

გაჩერებისაკენ წავიდა, რომ თვალში უკვე ნაცნობი შავი ბე ემ ვე მოხვდა.. საშინლად გაუხარდა ტატოს მანქანის დანახვა .. მაშინვე ჩქარი ნაბიჯით წავიდა მანქანისაკენ.. ტატომაც არ დააყოვნა, მანქანის კარი გამოაღო და ღიმილით შეეგება თავის გადაღლილ გოგონას .. -

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი... ჰალსტუხით [17]

ბედნიერება.... აი რა არის ბედნიერება... სიტყვები ?! სისულელეა...როდესაც შეგიძლია ჩაეხუტო... მოეფერო.. ან უბრალოდ გაუღიმო ... სიყვარულით სავსე თვალები მიანათო.. და თუ ენა მაინც ვერ მოიცდის უბრალოდ უთხრა : " მე შენ მიყვარხარ"... ოღონდ არა უბრალოდ...

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი... ჰალსტუხით [16]

როცა გრძნობ რომ კარგავ... როცა გენატრება სიცოცხლეზე მეტად.. გრძნობ რომ ბოლოჯერ უყურებ მის სიყვარულით სავსე თვალებს..მთელი გონება და გული გეწვის... მთელი არსებით გინდა გადაარჩინო...მაგრამ ვერაფერს აკეთებ.. ის მიდის .. და გტოვებს სამუდამოდ....შენ კი