ის, ვინც არავის ჰგავს (მეორე ნაწილი სრულად)

ზოგჯერ ვგრძნობდი, რაღაცის მოყოლა უნდოდა, თუნდაც წარსულში მომხდარი სასიყვარულო თავგადასავლის, მაგრამ ახსენდებოდა, რომ მე მისი მეგობარი თითქმის აღარ მერქვა და თავს იკავებდა. არადა, მესაიდუმლე ყოველთვის ვიქნებოდი.

ის, ვინც არავის ჰგავს (სრულად)

რეზითვის რამდენად სასიამოვნო იყო, ვერ ვიტყვი, რადგან ცხოვრებაში არასდროს მქონდა ნაკოცნი არავისთვის და მემგონი, უბრალოდ ტუჩებში მივადორბლე გამოუცდელმა. მას რომ დავეხსენი, ისევ გაშეშებული იდგა და მიყურებდა. მერე ეტყობა, გაიაზრა, რაც გავაკეთე. - ანუ,

სიყვარული, რომელიც არ ჰგავს ზღვას

უცნობებით გარემოცულ სამყაროში თვალებს აქეთ იქით ვაცეცებ და ვხვდები, რომ მარტო არ ვარ. თამამად შემიძლია ვთქვა, რომ არ მეშინია... დაბრკოლებების არ მეშინია... სიყვარულის არ მეშინია და ვხვდები რომ ბედნიერი ვარ. გამვლელებს შორის ნაცნობ სახეებს ვეძებ, ვერ

რატომ არ ჰგავს გულის სიმბოლო ნამდვილ გულს?

ამ ნიშნის დაბადებასთან დაკავშირებით ორი ჰიპოთეზა არსებობს. პირველი ვერსიის მომხრეები, გულის გამოსახულებას სუროს ფოთოლს უკავშირებენ. ეს მცენარე ცნობილია იმით, რომ დამატებითი ფესვებით ეხვევა საგნებს, რომლებიც მის სიახლოვეს მდებარეობს. ძველი

ცხოვრება არ ჰგავს ჯვრისწერის პირველ დღეს

ცხოვრება არ ჰგავს ჯვრისწერის პირველ დღეს, მასში ბევრია სარკაზმი, ნაღველი, წუთები წამებს ფეხდაფეხ დასდევს, როგორც სიხარულს მწარე დარდები.

რაც არ უნდა ერქვას მას, ის ჩემია არ ჰგავს სხვას (ემილი)

შენი სიცილი ჯერ ისევ ღვივის აღმართს ვუყვები მთვარიან ღამეს, არა და არა, ჩემთან ხარ მზის სხივს ეკრობა მზე და აქ დაამთავრეს.