სამკუთხედი (თავი პირველი)

წვიმის ხმას, დრო და დრო გრუხუნის ხმა ერთვოდა, მოქუფრულ ცაზე ალაგალაგ ელვაც ანათებდა. ძველი იტალიური ეზოდან ჩხუბის და ჭურჭლის ლეწვის ხმა გამოდიოდა, გარეთ არსებულ ხმაურს ერთვოდა და შემაძრწუნებელ ნაერთს ქმნიდა.

შემთხვევითი მამა (სრულად)

იქაც ანალოგიური, ყველას გაოცებული სახეები გარდა ერთისა. აი ის გოგო მიღიმოდა ჩემს გვერდით რომ ზის და პირველ მოსვლაზეც წინ გადმომიხტა, მოიცა რა ქვია? ხო თეკლე... - არ არსებობსსს, ეხლა არ მითხრა რო ესაა შენი შვილიიი, ვაიმე რა ლამაზიიაააა - ხო ტეკლე,

მირა - "ნამუსის განწმენდა" (სრულად)

შუაღამე იყო, საათი 2ს უჩვენებდა, ვეღარ მოითმინა და სახლიდან გამოვიდა. ქუჩაზე გავიდა და ტაქსი გააჩერა. მისამართი უარნახა და დაელოდა, სანამ დანიშნულების ადგილას არ მივიდა. ბნელოდა, ჩვეულად ციოდა, ზამთარი არ იყო, არც შემოდგომა, უბრალოდ იმ ადგილას

შურისძიება (სრულად)

- მიდი, მიდი დაადგი გაზს, მაინც დავიჭერ მაგ ნაბი*ვარს. სად გამექცევა, შუბლს გავუხვრიტავ მაგ არაკაცს, მშიშარა კურდღელი. გაცხარებული ყვიროდა დემეტრე დევდარიანი და მის მძღოლს აჩქარებას სთხოვდა.

წართმეული სისპეტაკე სრულად

ჩვენი ძვირფასი და სადარის? ნუთუ არ მოვენატრეთ? თუმცა ის ხომ ოჯახის ყველაზე წარმატებული წევრია, ალბათ აღარც ვახსოვართ... მთელი ირონიით წარმოთქვა ანამ და თეფზე დადებული ძეხვი პურის თხელ ნაჭერზე დაიდო.

გოგონა ბავშვთა სახლიდან (სრულად)

დაბადების დღიდანვე დამტოვა დედამ, არ ვუნდოდი, არ ვუყვარდი, არადა მე რა დავაშავე?! მე ხომ ისე ველოდებოდი ამ სამყაროში მოვლენას, დედის სითბოს და სიყვარულს, მაგრამ ალბათ არ ვიყავი ამ ყველაფრის ღირსი...