ცხოვრებისეული გამოცდა (სრულად)

-ხო ხვდები უკვე მაგრად რო ატ*რაკებ?-გაბრაზებულმა გავხედე „შეყვარებულს“ და ხელები გულზე გადავიჯვარედინე -გოგო ნუ მეუზრდელები-გაიწელა გუგა -მოდი გუგიკო რა ვქნათ იცი?-ვითომ დავითბე ხმა მე ხელები კი ბეჭებზე შემოვაწყვე -რა ვქნათ?-მოლბა ისიც

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 11

-რამდენი სუნამოა მაღაზიაში,მაგრამ მე მაინც ერთის სურნელს ვგრძნობ,-მომესმა ჩემს უკან გაბრიელის ხმა და გაფითრებული წამოვხტი,-რატომ გეშინია?,-მკითხა და მომიახლოვდა,ერთიანად ვკანკალებდი.

ნაკვალევი (5-6 თავი)

მეხუთე თავი რამდენიმე დღეში სალომე წავიდა ბებიასთან დასასვენებლად და დაიწყო ჩემი წამებაც. ვერ ვისვენებდი, ვშფოთავდი. ჩემი დაძაბულობა ბოლოს მამუკამაც კი შეამჩია. - რა გჭირს, შე-ჩემა აღარ იტყვი? - გაბრაზდა ის, როცა კარგა ხნის საუბრის შემდეგ შეამჩია,

Chocolate 2თავი

ვიღაც უკნიდან მიჭერს,პირზე ხელს მაფარებს და განძრევის საშუალებას არ მაძლევს,შიშით გული მისკდება,არ მინდა სიკვდილიი,არა ღმერთო. -ნუ ფართხალბ!-ყურში მეჩურჩულება და ძლიერად მიჭერს,საოცარია მისი სუნთქვა მესმის და მსიამოვნებს.-ესე იგი ეს შენ ხარ

ნაკვალევი (4 თავი)

უკვე მეთერთმეტე კლასს ვამთავრებდით. თავი ძალიან დიდი მეგონა. რამოდენიმე დღეში ვახოს დაბადების დღე მოდიოდა. სავარაუდოდ ეს უნდა ყოფილიყო ბოლო დღე ამ ზაფხულს, როცა სალომეს ვნახულობდი. ის დასასვენებლად მიდიოდა. შემოდგომაზე კი მე მიწვევდნენ ჯარში.

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 10

სულაც არ უშველის მას გაბრაზებული ყურება მაინც არ ვეტყვი გაბრიელი რომ ვნახე და მასთან დავკარგე დრო,-გელოდები,-შემახსენა ქალბატონმა და გათლილი კარტოფილი წყლიან ჯამში ჩაუშვა,-რატომაა ჩემი მეგობარი მდუმარე,ვითარცა ეგვიპტის პირამიდები,-სიცილი ამიტყდა მის

Chocolate თავი1

იცოდე ხვალ რესტორანში მოსვლა არ დაგავიწყდეს,6ზე იქ იყავი და იცოდე შარვალი არ დამანახო,სოფიას ეწყინება,რომ არ მოხვიდე-გზაში დამაწია გაფრთხილება,ერთი მაგისიც,ვიკურთხები გულში და კარს ვიჯახუნებ.დედა ლეს***ი,მამა ზედმეტად ევროპელი და მისი ''ძაან

ნაკვალევი (3 თავი)

ვიზრდებოდით, მე უკვე თექვსმეტი წლის ვიყავი, სალომე თოთხმეტის. რამდენიმე დღეში სკოლიდან გვითხოვდნენ. იწყებოდა უსაქმურობისა და გართობის გრძელი სამი თვე. ჩემი მშობლებისთვის, რომ გეკითხათ: - ისედაც ქრონიკულად ვისვენებდი.

ერკე მიდასი... სიყვარული თუ ბოროტება? (8)

ვფიქრობ და ყოველთვის ვფიქრობდი, რომ სიყვარული ყოველთვის ყველაზე ძლიერია ნებისმიერ ბოროტებაზე, ნებისმიერ შავ და საშინელ სიძულვილზე. ადამიანებს სიყვარული გვაძლევს ყოველთვის მეორე და მესამე შანსსაც, რომლის სწორად გამოყენება უნდა ვისწავლოთ. მთავარია

მე პატიმარი ვარ!(სრულად)

ერთ კვირაში ციხიდან გამოვალ და აღარ მერქმევა პატიმარი.ერთ კვირაში ისევ ვცდი ჩადგე მოქალაქეთა რიგებში,ერთ კვირაში ისევ შევხედავ ცხოვრებას,რომელიც ხან ნათლითაა მოსილი და ხან ბნელში ინთქმება.