ჩანახატი

დღეები ისე გადის საკუთარი ფიქრების მოსმენისთვის დრო არ მრჩება,დღეები დღეებს ისე მიჰყვება და იწურება ვერც კი ვიაზრებ რის გაკეთებას ვასწრებ, ან ვასწრებ თუ არა საერთოდ რაიმეს.ცხოვრებაც ასეთია წამიერი.

..❥..

შენს სხეულზე, ჩემი ნაზად მოთამაშე ხელები მენატრება. გლუვი კანი და სიამოვენებისგან დახორკლილი სხეული...

დაბურული ფერები

მენტალური პრობლემები....თითქოს ისევ უკან ბრუნდები. თითქოს არც არაფერი მომხდარა ....საკუთარი თავით უკმაყოფილება იმკვიდრებს შენში...

ხან ესეთი დღეებია

ხანდახან ასეთი დღეებია... ნაცრისფერი, უღიმღამოდ უფერული... ამ დროს “არაფერი” ვარ ან “ ვერაფერი”...

ნუთუ უკვე გვიანია?

- სულს ღაფავს სასუნთქ აპარატზე შეერთებული დედამიწა, საავადმყოფოს პალატის ნაცრისფერ კედლებს შორის გამომწყვდეულს, სუფთა ჰაერის ჩასუნთქვა ენატრება, მხოლოდ მეხსიერების შორეულ კუთხეში რომ არის ჩარჩენილი ისეთი ჰაერის

დარდები.

ერთ დღესაც, დილით, როცა თვალს გაახელ და წინა დღეს მომხდარს გააანალიზებ, მიხვდები რომ სიზმარი არ ყოფილა. მერე იტირებ, ბევრს იტირებ, იქამდე იტირებ ვიდრე ცემრლები არ დაგიშრება, დარდებს ამოაყოლებ, მაგრამ დარდი არ გაქრება. .

ნოემბრისეული მე.

რამოდენიმე დღის წინ, ერთ წიგნს ვკითხულობდი და გავიგე, რომ აფზახურად "მე შენ მიყვარხარ" არის "მე შენ გხედავ" - საინტერესოა ხომ? მას შემდეგ, სულ ეს სიტყვები მიტრიალებს გონებაში, მე შენ გხედავ ! ალბათ სიყვარულს "მე შენ მიყვარხარ" ვერ გამოხატავს ისე,

პიროვნების ყლაპვა

უგუნურება, იმედგაცრუება, გონების არევა, სხვა გზებით წასვლა, ღალატი, უნდობლობა, განშორება, ტკივილი, ავატყოფობა, განდგომა, ბოღმა, გაწირვა, თავის დაკარგვა, ნარკოტიკი, სმა, უსინდისობა, მიგდება, განადგურება, არ დაფასება, ....... და პიროვნების ყლაპვა

ვარსებობ მე ! შესაბამისად არსებობს პრობლემა !

რაც რაიმე ვიცი,ვიცი... რომ არ ვიცი საიდან ვიცი !!! ამიტომ მოვრჩი ლაყბობას. არაფრის არ მეშინია. აღარ მეძინება ! მომაშორეთ,მომაშორეთ... აღარაფერს მოვაწერ ხელს !

ბედნიერებისათვის

მე დღეს შემიყვარდი, გუშინ არ გიცნობდი. გუშინ, რომ გამეცანი ცოდვას ჩავიდენდი. უწინ, რომ მენახე ხელში აგიყვანდი შუბლზე გაკოცებდი, გულში ჩაგიკრავდი. მე დღეს გაგიცანი, რა ვქნა შემიყვარდი.