ორსულად ვარ!
-რაა? მართლა? არ იცი როგორ გამახარე.
მიშიკო უბედნიერესი იყო ლიზის ეხვეოდა და სახეს უკოცნიდა, მისი რეაქცია ყველაზე განსხვავებული იყო და ამან გული დამწყვიტა ჩემთან არასდროს გამოუვლენია იგივე, არასდროს გამოუხატავს სიხარული ასე საჯაროდ და ეს მეწყინა. არ მავიწყდება როგორ ჩაუქრა თვალები ალექსს ლიზის სიტყვების მოსმენისას, ვინ იცის მაშინ მის გულში რა მოხდა?! არავინ ეს მხოლოდ მე გავიგე.
- მამა ხომ მითხარი ერთ განსაკუთრებულ სურვილს შეგისრულებო? უჩვეულოდ მშვიდი ხმით ჰკითხა მიშიკოს.
- კი აბა რას ვიზავ?! შენ ოღონდ მითხარი.
-კარგი, მაშინ კარგად მომისმინე მე და დედას თავი დაგვანებე მიხედე ამ ქალს და ჩვენ დაგვივიწყე, მორჩა მამა მე მხოლოდ ამას გთხოვ.
- მამას ასე ნუ ესაუბრები. აწიკვინდა ლიზი.
- თუ შეიძლება თქვენ ნუ ერევით ჩვენი ოჯახის საქმეში. ალექსმა სიტყვა ჩვენი ყველას და განსაკუთრებით ლიზის გასაგონად გაოკვეთა.
- ალექსს! მიშიკოს მკაცრი ხმა გაისმა.
- წავედით დედა.
- კარგი ალექსს. გილოცავთ ღმერთმა ჯანმრთელი მოავლინოს ქვეყანას. ეს ვუთხარი და დავემშვიდობე.
- ლალი მე წაგიყვანთ. მითხრა ლაშამ.
- კარგი ლაშა წავიდეთ.
მანქანაში ჩუმად ვიყავით არცერთს არ ამოგვიღია ხმა. ბოლოს კი როცა სიჩუმე ძალზედ მოსაბეზრებელი გახდა მუსიკა ჩავრთე. ალექსი მთელი გზა ნაღვლიანი იყო ვერ მივხვდი რა სწყინდა არასდროს ყოფილლა მესაკუთრე და ეჭვიანი პირიქით ყოველთვის უნდოდა და ან ძმა ყოლოდა.
- ლალი ვიცი ამის დრო არაა მაგრამ უნდა გითხრა, იქნებ აჯობებს ცოტახნით სადმე დაისვენოთ. საუბარი წამოიწყო ლაშამ.
- ლაშა არ ვიცი, გაქცევით არაფერს ეშველება თანაც სამსახურში უამრავი საქმეა ინვესტორებიც დავკარგეთ.
- არავითარი საქმე ლალი, ახლა სენთვისაც და შენი შვილისთვისაც სჯობს სადმე წყნარ მშვიდ ადგილას წახვიდეთ.
- მაინც სად?
- თუნდაც რაჭაი, იქ სახლი მაქვს ხშირად ვისვენებდი ხოლმე როცა კი ამის დროო მქონდა, შაორთან ახლოსაა კარგი ჰაერია და რაც მთავარია ხასიათის გამოკეთებაში გეხმარება.
- არ ვიცი ლაშა მართლაც არაჩვეულებრივი ადამიანი ხარ, მარიამსაც ძალიან მოსწონხარ. უეცრად მეგობრის აზრები გავასაჯაროვე შემდეგ კი ენაზე ვიკბინე ეს, რომ ვთქვი.
- მართლა? ლალი არ იცი როგორ გამახარე უკვე რამდენი ხანია ვაკვირდები მარიამს, ის არ გავს ქარაფშუტა გოგოებს სამეს ყოველთვის გულდასმიტ აკეთებს, და რაც მთავარია ულამაზესია.
- ლაშა ხომ არ შეგიყვარდა?
- არა რას ამბობ? უბრალოდ საოცრად ლამაზია.
- მარიამიც წავიყვანოთ რაჭაში, როცა მოიცლი ჩამოხვალ და იქნებ დაუახლოვდე კიდეც.
- ლალი აი ამიტომ ხარ არაჩვეულებრივი, ყოველთვის შეგიძლია სხვისი პრობლემა მოაგვარო მიუხედავად იმისა, რომ თავად ამდენი გახვევი გარს.
- ამდენი ქება საჭირო არაა.
- როდის წავიდეთ?
- ზეგ.
ლაშას დავემშვიდობეთ და სახლში ავედით. ვახშამი მოვამზადე და ალექსთან ერთად მივირთვი. ვისაუბრეტ დღევანდელი ამბავიც განვიხილეთ და საღამო ასე ჩვეულებრივად გავატარეთ. მეორე დილით მარიამს დავურეკე ბევრი წუწუნისა და ხვეწნის შემდეგ დავითანხმე და ბარგის ჩალაგებას შევუდექი. როდესაც ყველაფერი დავასრულე დაღლილი ჩავეშვი სავარძელში და საკუთარი თავით კმაყოფილი ვიყავი კარგა ხანს.
დილით ალექსის ძახილმა გამაღვიძა. გიჟივით დარბოდა ოთახებში და წიოკით ეძებდა ნივთებს. მარიამიც პირდაპირ ჩემთან მოვიდა ისიც ძალიან ბედნიერი ჩანდა. მიხაროდა ამ არეულობაში აქ ყოფნა, რომ არ მომიწევდა და ყველაფრის ორმაგად მძიმედ მიღება. ჩემებს დავურეკე და დავემშვიდობე მოვემზადე და კარზე ზარიც გაისმა, ალექსი სირბილით მიიჭრა კარტან ისე როგორც 3-4 წლის ბავშვები მირბიან ხოლმე.
- აბა როგორ ხართ? მზად ხართ?
- კარგად ლაშა ამოისუნთქე და ისე გააგრძელე საუბარი.
- მიხარია გავიდეთ მაშინ თუ მზად ხართ.
- გავიდეთ. სახე გაბადრულმა თქვა მარიამმა.
სახლიდან გასულები ლაშას მანქანაში მოვთავსდით და არც თუ ის მოკლე მგზავრობისთვის მოვემზადეთ.
დიდი ხანი ვიმგზავრეთ რამდენჯერმე შევისვენეთ კიდეც არაჩვეულებრივი და მეტად დასამახსოვრებელი მომენტები თელეფონით გადავიღეთ და ასე მხიარულებიტ ჩავედით რაჭაში. როდესაც მივედით არაჩვეულებრივი სახლი დაგვხვდა: ორსართულიანი დიდი ტერასით. ეზო ხომ მთლად საოცრება იყო: მწვანე ბალახი რომელზეც ფერად-ფერადი ყვავილები ხასხასებდნენ. ეზო ძალზედ კომფორტულად იყო მოწყობილი რბილი სკამებითა და პატარა მაგიდით. ყოველტვის მინდოდა ასეთ კარგ ადგილას მოხვედრა და ლაშას წყალობიტ ოცნებაც ავიხდინე. მთავარი ეს არ იყო სახლის უკანა ეზოში პატარა სტადიონი იყო სადაც კალათბურთის ტამაშიც შეიძლებოდა, ამ ყველაფერმა კი ალექსი ძალიან გაახარა.
- ამ ზაფხულს ძალიან მაგრად გავატარებთ. თქვა ალექსმა.
- ეჭვიც არ შეგეპაროს. პასუხი დაუბრუნა ლაშამ.
როგორც კი ყველაფერი მოვაწესრიგეთ მე და მარიამმა მაშინვე მსობლებს დავურეკე და ჩემი შთაბეჭდილებები გავუზიარე მათ სიხარულს თელეფონიდანაც კი ვგრძნობდი.
-- მიშიკო--
ლიზის სიტყვებმა და იმის გაგებამ, რომ კიდევ ერთხელ გავხდებოდი მამა ძალიან გამაბედნიერა. ალექსთან კი უფრო დამაშორა. ყველაფერი ერთიანად აირია. ინისის შუა რიცხვებში გავიგე, რომ ლაშას რაჭაში წაუყვანია, გამიხარდა რადგანაც ეს ალესისთვის შვება იქნებოდა.
- მიშიკო საყვერელო რაღაც უნდა გთხოვო. მუდარით მოვიდა ლიზი.
- გისმენ.
- თბილისში გაჩერება შეუძლებელია, ძალიან ცხელა და დასასვენებლად წავიდეთ სადმე რა. ექიმმაც მირჩია ჰაერის შეცვლა მოგიხდებაო.
- წავიდეთ, ორ კვირაში შვებულებას ავიღებ და ჩემს მშობლებთან სვანეთში წავიდეთ.
- არა, არ მინდა ვანეთში რაჭაში მინდა. დაიჟიან ლიზიმ და მეც აღარ შევეწინააღმდეგე.
--ლიზი--
რაჭაში მიშიკოს მხოლოდ იმიტომ ვთხოვე დასვენება, რომ ვიცოდი ის ქალბატონიც ი იყო და საუკეთესო შანსი მქონდა მისთვის დამენახებინა თუ რა ძლიერი და ბედნიერი ოჯახი გვქონდა მე და მიშიკოს.
____________
ბოდიშს ვიხდი პატარა თავისთვის უბრალოდ საგამოცდოდ ვემზადები. 2 კვირაში მეწყება შიდა სასკოლო და ამიტომაც არ მაქვ დრო ჩავუჯდე მოთხრობას და დიდი თავი დავწერო არც ის მინდა ძალიან დიდი ხანი დავიკარგო ამიტომ მირჩევნია ასეთი თავები დავდო ხოლმე თქვენ რას იტყვით?